ხიდი..

ყველანი უფსკრულის კიდეზე ვიბადებით. ხიდი რომელიც მეორე მხარეს გაგვიყვანს ჩვენ თვითონ უნდა ავაგოთ.რაც უფრო მყარ მასალას გამოვიყენებთ,მით უფრო გაგვიადვილდება წინ წასვლა. თუ დაუდევრად დაადგი ფეხი ჩაგიტყდება ერთი დეტალი რომელიც თავს აუცილებლად შეგახსენებს.ყოველი ახალი ნაბიჯი ძველზეა დამოკიდებული თუ მოახერხე და ხიდი არ ჩაგიტყდა,ლავა,რომელსაც თავს ორი თოკისა და ხის საფეხურების დახმარებით არიდებ შენამდე ვერ მოაღწევს და უკან მოხედილს ფერად-ფერადი ყვავილების სურნელი გაგაბრუებს და წინ წასვლის ძალას გაგიორმაგებს. ბეწვის ხიდი ბევრჯერ შეგაქანებს,წონასწორობას დაგაკარგვინებს და შეიძ»ება წაგაციოს კიდეც.ამიტომ მალე წამოდგომა უნდა ისწავლო.სხვა შემთხვევაშილავა დაგწვავს.
ისე უნდა იარო,უკან გაზაფხულს ხედავდე წინ ზაფხულს, შემოდგომის ჯამს ზამთრის სუსხისთვის ემზადებოდე. შენ ნაკვალევზე წამოსულს შენი განვლილი გზით ამაყოს.
შენი მოვალეობაა,უკან მომავალს აგრძნობინო რომ მასე ელოდები. განვლილმა გზამ უნდა მიანიშნოს როგორ იაროს.ეცადე,ჩატეხილი ხიდი არ დაინახოს თ_რე ძალას დაკარგავს და ქარი წონასწორობას დააკარგვინებს.ფეხზე წამოდგომაც უნდა ასწავლო,ძალიან დაჭირდება.
ი ა რ ე ! სანამ გულთამხილავი შენი ხიდის უკანასკნელ ფიცხრებს დაითვლის. ი მ ო ძ რ ა ვ ე ! შენ უკნიდან მოგყვებიან და გაჩერებას არ დაგანებებენ. გ ა ხ ს ო ვ დ ე ს ! ერთხელ გეძლევა უფლება,ააშენო ხიდი. ე ც ა დ ე ! ააგო ხიდი,რომელიც შენი წასვლის შემდეგაც იარსებებს ი ც ო დ ე ! შენ გ ე ლ ი ა ნ ! და ხიდის ბოლოს ხედავ ნათელს,რომელსაც ასე ცნობისმოყვარეობით ელოდი. იქ გელოდება გულთამხილავი,რომელმაც სასტიკად დაამარცხა ის, ვინც ასე უმოწყალოდ უფსკრულის კიდიდან,მარადიულ ნათელამდე,ცდილობდა დაეწვი. დამარცხებულის ადგილი ბნელეთშია. შენ კი მხოლოდ ერთს ფიქრობ:ა მ ა დ ღ ი რ დ ა.

მასონები..!!

-დაახლოებით სამი წლის წინ ყური მოვკარი მასონებზე საუბარს .. მაშინ დიდი ინტერესი არ გამომიხატია მათთან დაკავშირებით უბრალოდ ვიცოდი რომ არსებობდნენ : ) 2დღის წინ შემთხვევით ვნახე ვიდეო და ძალიან დამაინტერესა ..რათქმაუნდა Google ს დახმარებით მივაგენი საინტერესო სტატიას : ) ucnauri.comze…
ვიცი ბევრს არ სჯერა მასონების, რატომ ვერ ვხვდები როცა მთელმა მსოფლიომ იცის რომ ისინი არსებობებენ აკონტროლებენ უმსხვილეს ბანკებს არიან მსოფლიოს უდიდესი ქვეყნების პრეზიდენტები ან მთავრობის წევრები, ეს პოსტი ნათელს მოფენს ამ ყველაფერს.

ეს სტატია დაწერა ცნობილმა ფინელმა მწერალმა და მეშემოგთავაზებთ მის სრულ ვარიანტს.

გთხოვთ ბოლომდე წაიკითხოთ აქ წერია მხოლოდ სიმართლე და არაფერი სიმართლის გარდა ,
ხო კიდევ თავი შეიკავეთ უაზრო კომენტარებისგან!!! 🙂 ძალიან საინტერესოა.

ხვლიკ-ღმერთებიდან შავ ვერტმფრენებამდე

თეორია გლობალური შეთქმულების შესახებ

არა, გლობალური თეორია არ არსებობს, არამედ არსებობს გლობალური შეთქმულება. მწერალი ილკა კიულავაარა (Ilkka Kylჰvaara) ნათელს ჰფენს შეთქმულებების უკანა ფონს. ყველაფერი კი იქედან დაიწყო, რომ “ღმერთები” მოგვევლინენ ციდან და მათი ვაჟები შეერწყენ ადამიანის ქალიშვილებს. წაიკითხე , შეტოპე შეთქულების ბირთვში და რასაც გარშემო ხედავ სულ სხვა სახით წარმოგიდგება…

1989 წელს ისრეალელმა არქეოლოგმა ქალმა Naama Goren-Imbar:მა მდინარე იორდანეს ნაპირთან იპოვა ხის ნაჭერი. ხის ნაჭერი გაპრიალებული იყო ე.ი. დამუშავებული რაღაცა მჭრელი იარაღით. ნახშირიის იზოტოპით შესწავლის შედეგად ამ საგნის ასაკად დადგინდა – 500 000 წელი. ეგ როგორ, ნუთუ ამაზეც არსებობს თეორიული პასუხი?

ყველა დიდ სარწმუნობა ღმერთებზე ლაპარაკობს, რომელნიც ციდან ჩამოვიდენ. იოანე ნათლიმცემელი სახარებაში ხატოვნად აღწერს კოსმიურ ხომალდებს. Erik von Dჰniken: მა საკუთარი თეორიისა და ფაქტიური მასალის შერწყმის შედეგად საკმაო არეულობა გამოიწვია 1970 წელს.

მას შემდეგ ადამიანნი დავბრძენდით. ვისწავლეთ, რომ უახლოეს ვარსკვლავამდე კოსმიური ფრენა შეუძლებელია, მაგრამ საკუთარ მზის სისტემაში კოსმოსური ფრენა ადამიანისთვისაც კი შესაძლებელი გახდა. მარსსა და იუბიტერს შორის ასტეროიდების სარტყელი მდებარეობს, რომელიც სრულიად შესაძლოა, რომ მეათე პლანეტის ნარჩენები იყოს.

გველეშაპის საგვარეულო

თქმულება ლეგენდარულ ანგელოზზე ლუციფერზე საფუძვლად დაედო მითს, რომლის მიხედვითაც კავკასიიდა ინდოეთისაკენ და ევროპისაკენ მიგრირებული არიელები გველეშაპის საგვარეულოდან იყვნენ. დინოზავრები დღემდე რომ შემორჩენილიყვნენ სრულიად შესაძლებელია, რომ ადამიანისმსგავსი არსებები ყოფილიყვნენ. ვითომდაც რატომ არ უნდა ყოფილიყვნენ ისინი ციდან ჩამოსული “ღმერთები”?!

ბიოლოგები დიდი ხანია ეძებენ ევოლუცის თეორიის შესავსებად ჯაჭვის უცნობ რგოლს. ხომ შესაძლებელია, რომ “ღმერთებს” გენეტიკური მანიპულაციის მეშვეობით “შექმნეს” homo erectus: ისა და საკუთარი გენებისგან homo sapiens:ი, საჭირო შინაური ცხოველი მობატონე რასისათვის. დიდი რელიგიები იმეორებენ ერთსა და იგივე თქმულებას: ღმერთთა ვაჟიშვილების ადამიანთა ქალიშველებთან შერწყმაზე.

ევროპის ცისფერსისხლიანებმა ყოველთვის იცოდნენ, რომ გველეშაპის საგვარეულოდან იყვნენ. ლონდონსიტის იცავს ფარი, რომელზეც გველეშაპი და მალტის წითელი ჯვარია გამოსახული. თუ გინდა შეიტყო რატომ, გააგრძელე კითხვა.

გასაიდუმლოებული ცოდნა

კავკასიელმა არიელებმა (caucasian = თეთრს ამერიკულ ინგლისურად). უძველესმა ეგვიპტელებმა და მაიას ტომმა კარგად იცოდნენ მზის ლაქების ზემოქმედების შესახებ დედამიწის მაგნიტურ ველზე. ძლიერი ცვლილებები ყოველგვარი სიცოცხლის გამრავლების ფრეკვენციაზე რომ ახდენდა ზეგავლენას.

რომის ეკლესიამ თავიდანვე აკრძალა ყოველგვარი “ვარსკვლავებზე მარჩიელობა”. იმისდა მიუხედავად, რომ ნიკეს ეკლესიათა კრებას 325 წელს შამანისმაგვარი მოხუცებიც ესწრებოდენ ჯერ კიდევ. ამის მაგივრად კრებამ მზის უძველესი სიმბოლო, ჯვარი შემოიტანა გამოყენებაში.

ამბობენ, რომ მაროვინგების მეფეთა გვარში იესოს სოსხლი ჩქეფდაო. ამიტომ იყო რომ სამხრეთ საფრანგეთში ძლიერი კერეტული მოძრაობები წარმოიშვა, რომლებიც რომაულმა ეკლესიამ ძალით მოსრა. ყოველგვარი ცოდნა ეკლესიის გარემოში შემოიზღუდა. ამისდა მიუხედავად ჯვაროსნული მოძრაობის დროს იერუსალიმის დასაცავად წასული რამდენიმე ჯვაროსანი რაინდი (ღარიბი რაინდები) სოლომონის (ჰეროდეს) ტაძრის ქვის ფეხის არქეოლოგიური გათხრებით უფრო დაინტერესდა. დამატებითი ცნობები სარკინოზებისაგან და მთაში მცხოვრებ მოხუცთან, ჰაშიშის მწეველ დაქირავებულ მკვლელისაგან მიიღეს. ტაძრის სარდაფში იყო ეგვიპტური ოთახი, სადაც გასაიდუმლოებული ცოდნა იყო შეკრებილი.

რაინდთა მემკვიდრეობა

ტაძრის რაინდები ქრთამითა და საბანკო მოღვაწეობით გამდიდრდენ. რომის ეკლეიის აზრით ისინი მიუღებელ რაღაცეებს ეთაყვანებოდენ, “ღმერთის თავსა” და ბაპჰომეთს ( Baphomet Baph”o*met, n.[A corruption of Mahomet or Mohammed, the Arabian prophet: cf. Pr. Bafomet, OSp. Mafomat, OPg. Mafameda.] An idol or symbolical figure which the Templars were accused of using in their mysterious rites. 1307 წლის 13 რიცხვში, პარასკევს ავინიონში რომის პაპმა ფრანგების, ფილიპ ლამაზის წაქეზებით დარტყმა განახორციალა ტაძრის რაიდების ყველა ფრანგულ ლოჟაზე. ამისდა მიუხედავად მოახერხეს პარიზის დიდი ლოჟის განძის ღამით გატანა და სენის დინებით მისი ტრანსპორტირება უსაფრთხო ადგილას. რაინდებმა თავიანთი მოღვაწეობა სხვადასხვა სახელით გააგრძელეს. ახალი ამაში არაფერი ყოფილა, როდოსზე და მალტაზე მოღვაწეობისას მათ კუნძულის სახელები გაითავისეს. კოლუმბუსს აფრაზე მალტის ჯვარი ჰქონდა გამოსახული ამერიკაში ნაოსნობისას.

ტაძრის რაინდებისგან მასონებმა მემკვიდრეობით მიიღეს სიმბოლოკა და ცოდნა (fréres mason-თარგმანში შეცდომაა, ქვისმთლელთა საძმო=freemasons). რადგან გასაიდუმლოებული ორგანიზაციის წევრები სთვლიდენ თავის თავს არიელებად და აქედან გამომავალი – გველეშაპის საგვარეულოს შთამომავლებად, მრავალ გოთურ ეკლესიაში გამოსახულია ქვეწარმავლები და ეშმაკები, ეს უკანსკნელი ლუციფერის თაყვანსაცემად.

ტაძრის რაინდთა ფერებით- შავით და თეთრით არის მასონთა ლოჟების იატაკებიც ჭადრაკულად შეფერილი. ვატიკანის სიმბოლოები – გუმბათი და გადაჯვარედინებული ციური სამეფოს გასაღებები შეფარულად ტაძრის რაინდთა სავაჭრო დროშა: თავის ქალა და გადაჯვარედინებული ძვლები. იგივე აქვს სიმბოლოდ იელის უნივერსიტეტის საიდუმლო ორგანიზაციას Schooll and Bones, რომლის წიაღშიც გამოიზარდა შეერთებული შტატების მრავალი გავლენიანი ადამიანი მაგ. George Bush

განათებულნი

1776 წლის პირველს მაისს იეზუიტი მღვდლის და ინგოლსტადტის პროფესორის Adam Weishaupt ის ხელმძრვანელობით დაარსდენ Illuminate- ები, გასხივოსნებულები ე.ი. გასაიდუმლებული ორგანიზაციის იერარქიულ სტრუქტურას იეზუიტებს დაესესხენ, ხოლო მიზანი მსოფლიო ხელისუფლება იყო, ერთი რწმენა და ერთი იდეოლოგია.
გასხივოსნებულთა მიზნები:
1. მონარქიისა და ყოველგვარი ორგანიზებული მმართველობის ლიკვიდაცია
2. კერძო საკუთრების ლიკვიდაცია
3.მემკვიდრეობის უფლების ლიკვიდაცია
4. ნაციონალიზმის ლიკვიდაცია
5. ოჯახის ლიკვიდაცია
6. სარწმუნოების ლიკვიდაცია

სხივოსნებმა დაიწყეს მასონთა ლოჟებში შეღწევა, მაგრამ მათი კურიერი მეხმა იმსხვერპლა, მისი თანამგზავრი დოკუმენტები კი გამჟღავნდა და ამის გამო გასხივოსნებულებს მოუწიათ ბაიერიდან გაქცევა, მათ შორის საფრანგეთშიც.

ახალი ატლანტიდა

ემიგრანტებთან ერთად მასონობა ამერიკასაც ეწვია. იმისათვის, რომ ახალი, იდეალური სახელმწიფო შექმნილიყო პირველ რიგში მეტროპოლიისათვის, ინგლისისათვის უნდა დაეღწიათ თავი.
ბრიტანეთში, კომპანია აღმოსავლეთ-ინდოეთის ლობირების შედეგად გამოცხადდა Tea Act, რის შედეგადაც ბრიტანულ გემებს ნება დაერთოთ უგადასახადოდ შემოეტანათ ჩაი ჩრდილო ამერიკაში. ეს კი ყველა კონკურენტს გააკოტრებდა. ბოსტონის St. Andrew ის ლოჟის მასონებმა Mohawk ინდიელების კოსტუმები გადაიცვეს, მოაწყვეს ბოსტონის ჩაის წვეულებები, აიჭრენ Darthmouth ხომალდზე და მთელი ჩაის ტვირთი ზღვაში გადაყარეს.

ჩრდილო ამერიკის განმანთავისუფლებელი ომის დროს ბრიტანელები და რევოლუციონერი მასონი გენერლები თავს არიდებდენ ერთმანეთთან ბრძოლას. და როცა ბოლოს და ბოლოს დამოუკიდებლობის აქტის ხელმოწერა შედგა, 56 ხელმომწერიდან 50 მასონი იყო. პირველი პრეზიდენტის ჯორჯ ვაშინგტონის სავარძლის ზურგზე ამოჭრილი იყო ამომავალი მზე, არიელების მზის სარწმუნოების სიმბოლო.

ფრანგების საშინელი ხელისუფლება

საფრანგეთის სამეფო კარზე რევულუციის დაწყებამდე ყველაფერი წესრიგში იყო. ჯაკობინელები ამ დროს უკვე მთელი ძალით მოქმედებდენ და მათ დახმარებაც მიიღეს ბაიერიდან სხივოსნების სახით.

ორლეანის თავადმა – შეთქმულების ერთ-ერთმა მთვარმა ფიგურამ ხორბლის მოსავლის მასიური შესყიდვით გამოიწვია ხელოვნური შიმშილობა. მან დაიქირავა ორასამდე მარსელელი პარიზის ქუჩებში არეულობის გამოსაწვევად. ბასტილია, იარაღისათვის და არა რამოდენიმე ტუსაღის გასანთავისუფლებლად აიღეს.

თომას ჯეფერსონი, რომელიც იმ ხანად ამერიკელი ეკლჩი იყო პარიზში აღფრთოვანებული იყო სისხლიანი თამაშებით.

ლუციფერის თაყვანისმცემლებს – ასე მაგალითად დრუიდებს და სხვა კერპთაყვანისმცემლებს სჯერათ რომ ადამიანთა მსხვერპლი აძლიერებს მათი სათაყვანებელის აურას. მოგვიანებით მიხეილ გორბაჩოვმა მისი ამერიკაში ვიზიტის დროს მეუღლესთან ერთად ვოშინგტონში ყოფნისას ღირსშესანიშნაობებიდან მხოლოდ ჯეფერსონის მემორიალის ნახვა მოინდომა. მასონი მასონს პატივს აგებს.
სიმბოლოები

გარდა იმისა, რომ სიმბოლოები მეტად საჭიროა, გასაიდუმლოებულ ორგანიზაციისათვის მათი სტრუქტურების პირამიდული ნაგებობა არის დამახასიათებელი. ქვედა საფეხურებმა არ უნდა იცოდენ მათი ორგანისაციის ნამდვილი მიზნები. ცისფერი ლოჟის, სამი ყყველაზე დაბალი საფეხურის ლოჟის მამაკაცებს სიმართლეს ისეთს ეუბნებიან, როგორიც მისი გაგებისათვის საჭიროდ მიაჩნიათ. მასონების 80 პროცენტს ასეთი კეთილი ნების ადამიანები წარმოადგენენ. 32 საფეხურამდე ასვლას მხოლოდ მეხუთედს ეწიფება ხელთ. ალბერტ პიკე თავის Morals and Dogma ში ხსნის ამას, თუ რატომ უნდა იცრუო დაბალ საფეხურზე მდგომ უმცროს ძმასთან. სამეფო და საეკლესიო წრეებში კარგად იციან, რომ მხოლოდ ხახვის ფურცლებში გადამალულისდაგვარად შეინახება საიდუმლო ასწლეულობით გაუმჟღავნებელი. 32 საფეხურზე მდგარმა მასონმა უკვე შესანიშნავად უწყის, რომ ბრძორა გვირგვინისა და კვერთხისათვის მიდის.

როცა ვოშინგტონს დედაქალაქად აშენებდენ არქიტექტორად მასონი, ფრანგი მაიორი Pierre CharlesL´Entant იყო. მოედნებისა და ქუჩების გადაკვეთით პენტაგრამა შეიკრა, რომლი ქვედა სხივი თეთრ სახლით გვირგვინდება,

ვაშინგტონის ობელისკითეატრი სახლის სამხრეთით არაა, მაგრამ ზუსტად 13 კვარტალითაა სამხრეთ მიმართულებით დაცილებული ვაშინგტონის მასონთა მთავარი ლოჟის შენობას. დოლარზე გამოსახულია პირამიდა და ყველაფრის მომზირალი თვალი წარწერითურთ – მსოფლიო ახალი წესრიგი. შეერთებული შტატებში დროშაზე 13 ზოლია და შეერთებული შტატების ღერბის არწივს ბრჭყალებში 13 ისარი და 13 ხის ტოტი უჭირავს. ფრინველს ადრე კისერზე ქოჩორიცა ჰქონდა, რომელი ფენიქსზე მიანიშნებდა

ახალი მსოფლიო წესრიგი

დოლარის ფულის ნიშანს აწერია AnnutCoeptis და Novus Ordum Seclurum, რაც მსოფლიო ახალი წესრიგის დამყარებას ნიშნავს. ფულის ნიშანი მშვენივრად ესადაგება სხივოსანთა მსოფლიოს ხედვას.

ჯერ კიდევ ნაპოლეონის ომების დროს როტშილდების კურიერებს თავისუფლად მოძრაობის ნებართვა ჰქონდათ ფრონტის ხაზების ორივე მხარეს. ოკეანის გაღმა იბადებოდნენ როკფელერების და მათი კომპანიონების იმპერიები. სხივოსნებს დაესესხა კარლ მარქსიც მსოფლიო მოწყობის მოდელის შექმნაში, რომელი თავისი “გაუგებრობის” გამო საერთაშორისო ბანკირების წისქვილზე ასხავდა წყალს. კომუნისტურ მანიფესტში მარქსი მოითხოვდა პროგრესიული დაბეგვრის შემოღებას და ძლიერ ცენტრალურ ბანკს, რასაც ბანკირებიც დიდი სიამოვნებით უჭერდენ მხარს.

საშემოსავლო ბეგარის შემოღება

შეერთებული შტატების სამოქალაქო ომის ხარჯების დასაფარავად მოითხოვდენ საშემოსავლო ბეგარის პროცენტით მომატებას, რომელიც დროებითად შემოიღეს კიდევაც. მრავალი მცდელობისდა მიუხედავათ საერთაშორისო ბანკირებმა მხოლოდ დროებით შეძლეს ცენტრალური ბანკების დაარსება. მაგრამ თავიანთი კაცის- Woodrow Wilson ის თეთრ სახლში შეყვანის შემდეგ საშემოსავლო ბეგარა დააბრუნეს და შექმნეს კერძო ცენტრალური ბანკი Federal Reserve.

საშემოსავლო დაბეგვრის უპირველესი ამოცანა იყო სახელმწიფოსათვის სახსრების აგროვება, რათა შესძლებოდათ საერთაშორისე ბანკებისათვის ვალების პროცენტებითურთ დაფარვისა. პირველმა მსოფლიო ომმა შეერთებული შტატების ვალი 1 მილიარდიდან 25 მილიარდამდე გაზარდა. ე.ი. FED მა ფულის ბეჭდვის უფლება მოიპოვა, რათა იგი სახელმწიფოსათვის ესესხებია. ბიზნესის საუკეთესო საშუალებაა- არაფრისაგან ფულის გაკეთება.

რასაც უყურებთ ის არაა

სხივოსნების შემუშავებული მეთოდები მიზნების მისაღწევად ითვალიწინებდა ადამიანთა ყურადღების გადატანას საჭირბოროტო საკითხებიდან შორს. დღეს ყველაფერი შემდეგნაირად ვითარდება: ახალგაზრდობის კორუმპირება, ტრადიციულად საზოგადოებაზე ალკოჰოლიზმისა და ნარკომანიის მწველი ზემოქმედება.

შემთხვევით არა ყოფილა თანამედროვე ოლიმპიური მოძრაობის მამა de Coubertien ნავთობით გამდიდრებული ბარონი. წითელი ჯვარი მალტურის სახეშეცვლილი ვარიანტია. და ნიუნბერგის პროსეცეზე შემთხვევით არ იქნა ნაცისტების წარმოშობის ბურუსით მოცვა. პარტია აღმოცენდა ოკულტისტური Thule- საზოგადობის წიაღიდან და SS სრულებითაც არ ნიშნავს Schutzstaffel´ ს (თავდაცვით ქვეგანაყოფს), არამედ იყო სატანისტური Schwarze Sonne – შავი მზის საზოგადოება.

კერძო Watch Tower ltd´ი ( საგუშაგო კოშკი = ძველი ოკულტისტური სიმბოლო) “ფლობს” იეღოველებს, და “გადამრჩენელი არმიას” სიმბოლოდ როტშილდების წითელი ფარი აქვს.

Round Table, Royal Institut on International Affairs, Council on Foreign Relations, რომელთა რიგებში სახელმწიფოს საუკეთესო ბიჭები ირიცხებიან, ახალ მსოფლიო წესრიგს უმიზნებენ.

ახალი მონათმფლობელური საზოგადოებისაკენ

ანგელოზები ეშმაკებად იქცევიან. Cecil Rhodes´ის მემკვიდრეობით აშენებულ როდესის ინსტიტუტში მსოფლიო სხვადასხვა კუთხეებისათვის ამზადებენ ახალგაზრდებს ახალი მსოფლიო წესრიგისათვის. ერთ-ერთი სტიპენდიატი ბილ კლინტონიც იყო.

Aldous Huxley´მ თავისი რომანის “გულადი სამყარო” წერისას მშვენივრად იცოდა რაზეც ლაპარაკობდა. სპეციალისტი იყო ამ საქმისა. Bertrand Russel´ს მსოფლიო დიქტატურა ესიმპატიურებოდა (თითქო ომების თავიდან ასაცილებლად) და Albert Einstein კი როტშილდების უახლოესი მეგობარი იყო.

“დემოკრატიული” შეერთებული შტატების სენატის ღერბზე გადაჯვარედინებულია წკეპლათა კონა და ნაჯახები, ფაშისტების სიმბოლოები. მსოფლიო კომუნიზი მაინც დაემხო იმისდა მიუხედავად, რომ ოკეანის ორივე მხარიდან მიდიოდა მისი დაფინანსება. რუზველტის ადმისტრაციამ პირდაპირ პირში საბჭოთა კავშირს ატომური იარაღის საიდუმლოება.

დღევანდელი მიზანია რუსეთის ევროკავშირში გაწევრიანება. ყურადღება მიაქციეთ სიმბოლოებს: პენტაგრამა (ხუთქიმიანი ვარსკვლავი, რომელიც გადმოტრიალებული ლუციფერის სიმბოლოს წრმოადგენს) არის როგორც ამერიკის, ასევ ევროკავშირის და ჩინეთის დროშებზე. პენტაგრამა იყო საბჭოთა კავშირის სიმბოლიკაშიც.შეერთებული შტატების ჯარმა უკვე იკისრა გაერთიანებული ორგანიზაცისს ჯარის ქვეგანაყოფობა და გაერთიანებული ორგანიზაციის შავი ვერტმფრინავები, რომლებსაც განმასხვავებელი ნიშნები არა აქვთ მანევრებს აწარმოებენ მოსალოდნელი სახალხო ამბოხის წინააღმდეგ.

საძმო რენტგენით გადაღებულ სურათზე

გასაიდუმლოებულმა ორგანიზაციებმა უძველესი ცოდნის მოძიება მაგ. ეგვიპტიდან, არაბული სამყაროდან, მესოპოტამიის რეგიონებიადან ჯერ კიდევ მას შემდეგ დაწყეს, რაც რომის ეკლესიამ თეოლოგიის, ისტორიის და ხელისუფლების მონოპოლიზაცია მოახდინა. ტაძრის რაინდებმა, მასონებმა და ვარდისჯვროსნებმა პოლიტიკურ საქმიანობად დაისახეს- დაენგრიათ არსებული პოლიტიკური ხელისუფლებიანობა და დაეფუძნებიათ მსოფლიო ახალი წესრიგი. მიზნის მთავარი მოტივი კი არის – სურპრიზი, სურპრიზი- ფული.

პირველი მსოფლიო ომის მიზანი ყო სამეფოების მოსპობა, მეორესი-იდეოლოგიები და მესამესი იქნება სარწმუნოება. შეთქმულების თეორიის მიხედვით მესამე მსოფლიო ომი ახლო აღმოსავლეთში გაჩაღდება.

საშუალებები

მოდერნიზებულ საიდუმლო ორგანიზაციების თავკაცებს თავიანთი მიზნების განსახორციელებლად მრავალი საშუალება აქვთ:
– საერთაშორისო ასოციაციები მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში, რომლებიც ინტენსიურად მუშაობენ მსოფლიო ხელისუფლების დასამყარებლად.
– მედია, რომელიც იძლევა სასურველ ინფორმაციას.
– დეზინფორმაცია, რომელიც ქილიკობს კონკურენტუნარიან გამოკვლევებზე და სასაცილოდ ხატავს სიმართლის მმხილებლებს.
– გლობალური პოლიცია, NATO ´ ს აკისრებენ მის როლს
– საერთო არასტაბილურობა (დამნაშავეობა, სამოქალაქო ომები, ნარკოტიკები, კულტურის დეგრადაცია), რომლის ლიკვიდაციისათვის მოითხოვენ ძლიერ ცენტრალურ ხელისუფლებას.
– მსოფლიო ეკონომიკის კონცენტრაცია
– დავალიანების ზრდა, რომლის მოსამატებლად გეგმავენ სარეფორმო პროექტებს, დაცვის პროექტებს, განვითარების პროექტებს და თანასწორუფლებიანობის მოთხოვნებს.

300-ის კომიტეტი ხელმძღვანელობა

დედოფალი ელისაბედ II ის ხელმძღვანელობით მომუშავე, თვითშევსებადი ხელისუფლების კონცენტრაცია, სადაც რომელიც ძირითადში შესდგება ანგლო-ამერიკელი არიული საგვარეულობების წევრებისაგან, ქვეყნის ხელისუფალნი და ფინანსური მაგნატები. სამასის კომიტეტი მონოპოლია. ყოველგვარი ერთი შეხედვით საწინააღდეგო პოზიცია (კომუნიზმი, სოციალიზმი, სოციალ-დემოკრატია) ამ კომიტეტის პირმშოებია “მართვადი მოწინააღმდეგე”. ამერიკელების ჩათრევა Lusitania´ს ჩაძირვითა და Pearl Harbor ზე თავდასხმით მოხერხდა. ორივე ოპერაცია დიდი ხნით ადრე იყო ცნობილი ამერიკის ხელისუფლებისათვის.

დამხმარე ორგანიზაციები

Bilderberg, Round Table, რომის კლუბი, Trialteral Comission, Council on Foreign Relations, რომელთაც ევალებათ მსოფლიო ყველა კუთხის ხელისუფალთა დაჯერება მსოფლიო ხელისუფლების უკეთესობაში. აი ფინელი ბილდერბერელები არიან მაგ. Sirkka Hჰmჰlჰinen, Jaakko Iloniemi, Esko Aho და Matti Ahtisaari. ნუ გაიკვირვებთ ესკო აჰოს ჰარვარდში გაგზავნასა აჰტისაარის მრავალ განვითარების პროქტების დაფინანსებას – საძმო თავისიანებს უყურადღებოდ არ ტოვებს.

მასონები

როგორც ყველა გასაიდუმოებული ორგანიზაცია ასევე მასონებიც შედგებიან ეკზოთერიული (გარე, ხილული) და ეზოთერიული (შიდა, უხილავი) ორგანიზაციებისგან.

ე.წ. ცისფერი ლოჟა შედგება სამი, ყველაზე დაბალ საფეხურზე მდგომი მასონთა წოდებისაგან. ცისფერ ლოჟას მიეკუთვნება მასონთა 80 პროცენტი. ისინი თავიანთ ლოჯაში ხედავენ სოლომონის ტაძრის შავ-თეთრ ჭადრაკოვან იატაკს, ბიბლიას რომელზე ფარგალი მართკუთხა დევს და აგრეთვე G`, რომელიც თითქოს geologia-ად იშიფრება.

მხოლოდ იშვითთა და რჩეულთა ხვედრია 32 საფეხურის მასონობამდე დაწინაურება – შოტლანდიური რიტუალური ხელდასმით, თუ პიროვნება სრულიად საიმედოა; იორკის რიტუალური ხელდასმით, თუ პიროვნება ნამდვილი ქრისტიანია. ხელდასმულმა პიროვნებამ უნდა მიიღოს ქრისტეს რწმენის საწიინააღმდეგო სამყაროს ხედვა, რომელიც წარმოადგენს უძველეს კერპთაყვანისმცემულ რიტუალისტიკას და ლუციფერის გაღმერთებას. ქრისტიანებისა და იუდევლების ღმერთი Adonay ბოროტებაა, ლუციფერი – სინათლის მომფენი – სიკეთეა.

(იხ. G ნიშანი ოთხეულის უკან და აგრეთვე შეამჩნევთ ამოტრიალებულ ვარსკვლავს-ლუციფერულ ნიშანს… სამწუხაროდ ჭადრაკისებრი იატაკი სურათზე არ ჩანს)

მასონების მიერ შობილი საფრაგეთისა და რუსეთის რევოლუციები განსაკუთრებით სისხლიანები იყო, რადგან მათი რეალიზაციის დროს მიმდინარეობდა ლუციფერის თაყვანისცემა. ლოჟის G ამჟამად არის gnosis( -ცოდნა) და 33 საფეხურის მასონებს, რომელზეც მხოლოდ მოწვევით ხდება ასვლა – თავზე ფეცი ახურავთ (თურქებს რომ ეხურათ, წითელი, ფოჩიანი ქუდი) ქალაქ Fez -ში მოწყობილი სისხლის აბანოს საპატივცემულოდ, სადაც არაბები ქრისტიანთა სისხლში “ტურბანებს” აწობდნენ.

ბანკირები

Anti Defarmation League ამერიკის შეერთებულ შტატებში მომქმედი, ანტისემიტიზმის წინააღმდეგ მებრძოლი ორგანიზაციაა, რომელიც როტშილდების, როკფელერების და სხვა ებრაელი კაპიტალის მფლობელების საწინააღმდეგო ბრალდებებს ანტისემიტურ გამოხდომებად ნათლავს. ასე რომ ანტისემიტიზმის პროვოცირება პირდაპირ მომგებიანიც კი გახდა. მის ჩრდილში შეგიძლია მალო რაც გინდა.

Mayer Amshel Rothschild´ების მიერ დაარსებული ბანკების ქსელი აფინანსებდა მაგ. ნაპოლეონის ომების ორივე მხარეს. ეს ძალზე აუცილებელი იყო, რადგან ბანკებს თავადებზე გაცემული ვალის არავითარი გარანტიები- მოქიშპე თავადის გარდა, არა ჰქონდათ.

19 საუკუნის დასაწყისში ბანკირებმა – მათ შორის როტშილდებმა – შეძლეს გაეტანათ კანონი Federal Reserv- ის შესახებ. საკითხი ეხებოდა საუკუნის უდიდეს აფიორას. დაარსეს კერძო შერთებული შტატების ცენტრალური ბანკი, რომელსაც ფულის ბეჭდვის უფლებები გადაეცა და სესხად მიეცა ამერიკის ხელისუფლებისათვის, რა თქმა უნდა პროცენტების წამატებით.

ქვემოთ აგრეთვე საინტერესო ფულის ავტომატები:
IRS – შეერთებული შტატების ბეგარის დაწესებულება – კერძოა
ინგლისის ვესმისტრის საკუთრებაშია ლონდონის ტერიტორის 40 პროცენტი, რომ უძრავი ქონების ბაზარზე 99 წლის ქირაა.

დედოფალმა ელისაბედ l მა დაარსა Virginia Company, რომელიც ამერიკის შეერთებული შტატების სანაპიროს უდიდეს ნაწილს დღესაც ფლობს.
ბანკირებისათვის სასიცოცხლოდ აუცილებელია ვალების ზრდა. საშემოსავლო ბეგარა – რომელიც აგრეთვე ბანკირების მიერ დაფინანსებული კარლ მარქსის თეორიის ქვაკუთხედი იყო – დროებითი გადასახადი იყო სამოქალაქო ომის ხარჯების დასაფარავად. შემდგომ მისგან წარმოშვეს ყოვლისმომცველი IRS´ის მიერ ზედამხედველობითი ორგანიზაცია, რომელსაც სახელმწიფოსათვის ფული მოაქვს და რომლითაც ბანკირებს ვალებს უხდიან.

ამ ფონზე საჭირო გახდა ხარჯები. ამიტომ საძმოები დიდი სიამოვნებით უჭერენ მხარს ომებს, მსუქან სოციალურ პროექტებს, ფუჭ მშენებლობებს, უსუსურ განვითარების დახმარებებს და ა.შ.

საერთაშორისო დამნაშავეობა

სინგაპური დაარსდა ოპიუმით სავაჭრო გემების ნავთსაყუდელად. ბრიტანული კოლონია აფინანსებდა ჩინეთზე მიმართულ ნარკობიზნესს და დღესაც აფინანსებს. “Queen purchase drug” ძალიან ცნობილი გამოთქმაა ინგლისში.

კრიმინალებისა და საიდუმლო სამსახურების თანამშრომლობა დაიწყო მაშინ, როცა CIA´ს წინამორბედი OCC დაუკავშირდა “Lucky” ´ ის ლუჩიანოს, რათა მათი ზეგავლენა გამოეყენებიათ ამერიკის პორტების დასაცავად გერმანული წყალქვეშა ნავებისგან.

CIA´ს American Airline ოქროს სამკუთხედიდან ეზიდებოდა ჰეროინს. ვიეტნამის ომის გამო, ასევ, როგორც სპარსეთის ომის გამო იარაღს. იარაღი, ნარკოტიკები და ნავთობი აბრუნებენ დედამიწას.

რაღაცა კარგიც

კარმას კანონის მიმდევართ სჯერათ, რომ ბოროტი საქმეების გასაწონასწორებლად კეთილიც უნდა აკეთო. როკფელერების ფილანტროპია, გადარჩენის არმიის შექმნა (სიმბოლოდ როთშილდების წითელი ფარი), მორმონები, იეღოველები და სხვა მონელები იმიტომ დაარსეს, რომ გაემრუდებიათ ქრისტეს ისესო – სახიერება, ზემოთ ნახსენებნი ხომ მას ადამიანად სთვლიან და არა უფლისწულად. მორმონების მთავარი ტაძარი სოლთ ლეიქ სიტიში არაფრით არ განსხვავდება მასონთა ტაძრისაგან თავისი სახით.

შეთქმულთა გენეალოგია

300:ის კომიტეტი, რომელსაც ელისაბედ ll ხელმძღვანელობს

შვიდი და (ნავთობის კოცერნები)
მასონები
ტრანსნაციონალური ბანკირები
როკფელერები
როტშილდები
ბილდერბერგ- ორგანიზაცია
Round Table

რომის კლუბი
Council of Foreign Relations
გაერთიანებული ორგანიზაცია
NATO
საერთაშორისო დამნაშავეობა
მორმონები
იეღოველები
მუუნელები
Federal Reserve
Mossad
CIA
IMF
წითელი ჯვარი
გლობალიზაცია
მომავალი მსოფლიო არმია
მსოფლიო ახალი წესრიგის მხარდამჭერი პროპაგანდა
და სხვ.

საშუალებები:
– მედია, რომელიც იძლევა სასურველ ინფორმაციას.
– დეზინფორმაცია, რომელიც ქილიკობს კონკურენტუნარიან გამოკვლევებზე და სასაცილოდ ხატავს სიმართლის მმხილებლებს.

ხომ არ გვეცნობა ხელწერა?
მეთოდურად ხდება იმ ადამიანების გაბანძება და კომიკურო საღებავებით დახატვა პრესაში, რომელიც შეეცდება მხილაბას. იმდენია ამის მაგალითები, რომ შემთხვევითობა უნდა გამოვრიცხოთ.

ქვისმთლელებთან შეხება ყოველ დღე მიხდება იმ უბრალო მიზეზის გამო, რომ შეფი მყავს ცისფერი ლოჟის მასტერი და შოტლანდიური რიტუალით არის ხელდასმული. ცოტა რამ ამ რიტუალების შესახებაც მსმენია მისგან. დამიჯერეთ, სახუმარო და საშაყირო ნამდვილად ცოტაა ყველაფერ ამაში. ფრანგულ რიტუალს არ ვიცნობ, მაგრამ მსმენია, რომ იქ დაუფარავად მიდის სატანის გაღმერთება.
ცნობისათვის, მენშევიკური მთავრობის 2 მინისტრი იყო ქვისმთლელი. 2 ლოჟა იყო იმჟამინდელ საქართველოში ერთს პრომეთეოსი ერქვა, რამდენადაც ვიცი ფრანგული რიტუალს განეკუთვნებოდენ ისევე როგორც რუსული ლოჟები. დღეს საქართველოში 1 ლოჟაა დაარსდა 90 წლების მიწურულს, მისი დამაარსებელი მეტად პატივცემული პიროვნებაა…
რუსი ქვისმთლელები ფრანგული რიტუალისები არიან დღესაც.

მასონური ლოჟები დღეს დღეობით არის ჩვეულებრივი ორგანიზაციები და მათ შესახებ ინტერნეტში მრავალი ინფორმაცია მოიპოვება, თითოეულ ლოჟას აქვს თავისი ვებ-გვერდი.

მთავარი მიზანი არის გლობალიზაცია რომელიც ჭირდება მსოფლიოს და რამდენად რეალიზებადი არის ეს უკვე სხვა საქმე არის.

ეს კიდევ მასონთა ყველასთვის ცნობილი ლოჟების ჩამონათვალი

1) ალექსანდრე პუშკინი (1991 წ, პარიზი)
2)ბავარიელი ილუმინატები (1770 წ)
3)ბოგომილები ( X ს. ბალკანეთი)
4)სინათლის საძმო (1919 წ. გერმანია)
5)ბილდერბერგის კლუბი (1945 წ. ჰოლანდია)
6)ბნეი ბრიტი (1843 წ.ნიუ-იორკი)
7)ამერიკის ლოჟა
8)დიდი აღმოსავლეთი (ორდენების სინთეზი)
9)იტალიის ლოჟა
10)რუსეთის დიდი აღმოსავლეთი (1992 წ.)
11)ინგლისის დიდი ლოჟა (იგივე დედა ლოჟა) (1717 წ)
12)ვატიკანის დიდი ლოჟა (ეკუთვნის P-2) (1981)
13) რუსეთის ნაციონალური დიდი ლოჟა (1994 წ)
14)შოტლანდიის ლოჟა (1736)
15)მსოფლიოს უზენაესი საბჭო (1801)
16)ახალგაზრდა, ქრისტიანული, ასოციაციის მსოფლიო ალიანსი (YMCA) (1885)
17)უკრაინის ხმა (1916)
18)როზენკრეიცერები (ძვ.წ. აღ XV)
19)ოქროს განთიადი (1880)
29) როკფელერის იმპერია
21)კომიტეტი 300 (1729)
22)მრგვალი მაგიდა (1891)
23) კუ-კლუს-კლანი (ჩვენთვის ყველაზე ცნობილი მასონური ლოჟა)
24)უკვდავების ლოჟა (1784) კიევი
25)ლოტოსი
26)მაგისტერიუმი (1992) მოსკოვი
27)მალტის ორდენი
28)მარტინისტები (1910)
29)საერთაშორისო რეკლი კლუბი (1992)
30)ეკონომიკურ და სოციალურ რეფორმათა საერთაშორისო ფონდი “M”
31)მემფისი-ებრაული ლოჟა
32)გაერო (1945)
33)თავისუფალ ქვის მთლელთა ოქროს ცენტურიონი (ოლიგარქია)
34)წმინდა იოანეს ოედენი
35)P-2
36)რომაული კლუბი
37)იერუსალიმის რაინდები
38)თავისუფალი რისეთი (1992)
39)სამმხრივი კომისია (1973)
40)თავის ქალა და ძვლები (1833)

ეს იყო ათენში

ათენში ისევ ისე იდგა ცხელი შემოდგომა, დილის მზე სასტუმროს ფანჯრებში ურცხვად იჭყიტებოდა, ადრეატიკის ზღვის ტალღები ზლაზვნით მოიწევდნენ ნაპირისკენ და ზლაზვნითვე მიღოღავდნენ უკან, ჰაერი მარილის და ნესტის სუნით იყო გაჯერებული და ამ სუნს ხარბად ისრუტავდა გოგონა, ზღვის გასწვრივ ჯებირის კიდეზე რომ მიდიოდა ფეხშიშველი. შილიფად ეცვა, რადგან ახლაც ისევე ცხელოდა აქ, როგორც მაშინ ორი კვირის წინათ თაფლობის თვის გასატარებლად რომ ჩამოვიდა. თვაზე დაწნული, ბაფთაშებმული შლიაპა ეფარა და დიდი მზის სათვალეები დაეკოსებინა ცხვირზე…. დღეს საკმაოდ ადრე გაეღვიძა, თუმცა ძილი არც ერქვა იმას, მთელი ღამე სულ წრიალებდა და ვერ იძინებდა, მთვარის სხივების შუქზე მისი მეუღლის სილუეტი ჩანდა მაგრამ მას შეშფოთებით უყურებდა, როგორი კატეგორიული იყო ამ ღამით, თუმცა გოგონა მას არ ადანაშაულებდა, თავისი ბრალი იყო ყველაფერი, მარი მართლაც ცუდი გამონაკლისი იყო, ის რაც სხვა ქალებს აგიჟებდა, მარის ჭირის დღესავით ძულდა, პირველმა ღამემაც ისე უჩვეულოდ, უღიმღამოდ ჩაიარა…თვითონ ვერც კი მოახერხა უარი ეთქვა კრისს თხოვა… კიდევ კარგი რომ რიჩს ყველაფრის გაგება შეეძლო და ელოდებოდა…. აქ ჩამოსვლის მერე კი მიზეზები არ ელეოდა მარის, ხან თავი მტკივაო, ნასვამი ვარო, ბოლოს ის ამოიჩემა აპკი რომ გაიხევა მერე მარილიან წყალში ჩემი ჩასვლა აღარ შეიძლება და მაცადე ბანაობით გული ვიჯეროო… თუმცა ყველაფერს აქვს დასასრული, წინა ღამით კლუბიდან რომ დაბრუნდნენ ბიჭმა ფერება, კოცნა დაუწყო და მარის ჯინსის ღილების შეხსნაზე რომ გადავიდა, გოგონა დაუსხლტა და მოჩვენებითი ინტერესით დაიწყო ჩემოდანში რაღაცის ძებნა… 
-მარ კაი რა, რა გემართება ვერ ვხვდები…. 
მარიმ არაფერი უპასუხა, მისი გული ბაგა-ბუგის ფონზე ქმრის ხმა შორიდან, დაგუდულად ესმოდა…. 
-არ ვიცი რა ქვია, მაგრამ რაღააც დაავადება აშკარად გჭირს, ფსიქოლოგთან ხომ არ გინდა მისვლა? 
-მე გიჟი არ ვარ…- უნებურად თქვა მარიმ 
-მე მაგას არ ვიძახი. უბრალოდ ვერ ვხვდები რა გჭირს 
-საზიზღრობაა 
-ჩემამდე ხომ არავისთან ყოფილხარ და შენ რა იცი სექსი რა არის, რა იცი რომ საზიზღრობაა?! 
– საშინელებაა იმის წარმოდგენაც კი რომ ვიღაცა ჩემ სხეულში უნდა შეძვრეს 
-კაი ნუ მაცინებ მარ… იქნებ პირიქით სასიამოვნო იყოს? შენ არ იძახი ხოლმე სანამ საკუთარ თავზე არ გამოცდი არაფერი არ უნდა უარყოო?! 
-ეგ ამ საკითხს არ ეხება… ყველაფერზე რაც მაგას უკავშირდება გული მერევა, გითხრა რატომ არ მინდა?! მეშინია და მრცხვენია, რისი მეშინია არც მე ვიცი, მაგრამ იმისიც კი მრცხვენია შენ რომ შიშველი დაგინახო, ჩემ გახდაზე ხომ ლაპარაკი ზედმეტია… 
ბიჭმა გულიანად გადაიხარხარა და გახდა დაიწყო… 
-აი ნახე, მე სულ არ მრცხვენია, იმიტომ რომ ახლა შენ ჩემი ყველაზე ახლობელი ადამიანი ხარ, ჩვენ ისეთი რამე გვაკავშირებს ერთმანეთთან სხვებს არც მოელანდებათ… ერთხელ ჭირს თორემ მერე აღარ…. საიდუმლოდ გეტყვი – ყურში ჩაჩურჩულა – თავიდან მეც მრცხვენოდა პატარა რომ ვიყავი მაშინ და ამიტომ ოცდაერთ წლამდე არავისთან არ ვყოფილვარ, მაგრამ ჩემ დაბადების დღეზე ბიჭებმა ქალები რომ დამახვედრეს სახლში იმისი უფრო შემრცხვა მათზე უარი მეთქვა… 
მარის ხმა არ ამოუღია, მხოლოდ ოდნავ გაიღიმა 
-ისინი მხოლოდ რიგითი ბოზები იყვნენ, სიყვარულის და ვნებიანი კოცნების გარშე, შენ კი სულ სხვა ხარ, ჩემი საყვარელი, ბუსხუნა რიჟა ქალწული, რომელიც ამდენი ხანი თურმე მე მელოდებოდა, ამდენი ხანი მეც მაგიტომ გელოდე, მაგრამ საზღვარი ყველაფერს აქვს, მეც მაქვს ჩემი მამაკაცური მოთხოვნილებები და თუ არ გინდა სხვა მომეფეროს და სხვას მოვეფერო რამე მოიფიქრე… 
ბოლო სიტყვები მთელი ღამე უტრიალებდა თავში მარის ამიტომაც ვერ დაიძინა, როგორ უნდა წარმოედგინა საყვარელი კაცის მკლავებში მის მაგივრად სხვა ქალი, ეს აგიჟებდა, ამიტომაც წავიდა დილა ადრიანად სასეირნოდ და დასაფიქრებლად, თავის ბალიშზე წერილად დატოვა მარტო ერთი სიტყვა „წავედი“ თითქოს რიჩი ამ ფურცლის ნაგლეჯზე დაწერილი სიტყვის გარეშე ვერაფერს მიხვდებოდა. 
ყველაფერი სკმაოდ მალე გადაწყვიტა, საკმაოდ მალე გამოიღო შედეგი სილაზე ფეხმორთხმულმა ჯდომამ და ჰორიზონტზე მიშტერებამ… 
ამ ამბის მისახარებლად სასტუმროში მისულ მარის რიჩი ოთახში არ დახვდა ბალიშზე დაგდებულ მის წერილს კი ბოლოში მიწერილი ქონდა „… მეც“ 
-გამიბრაზდა…-ჩაილაპარაკა გოგონამ და საწოლზე ჩამოჯდა 
მთელი დღე არ გამოჩენილა რიჩი ტელეფონიც გამორთული ქონდა, მარის კი „გაქონდა და გამოქონდა“ ნეტა სადააო, მაგრამ ზღვაზე მაინც წავიდა საბანაოდ, თუმცა დიდხანს არ გაჩერებულა, ღამე კი ტელევზორის ყურებაში და რიჩის ლოდინში მალე დაეძინა. 
ბიჭს შუქი არ აუნთია, ტელევიზორის შუქზეც კარგად ხედავდა რა ხდებოდა ოთახში. 
-როგორ მომენატრე მარ….-დაიჩურჩულა და შუბლზე აკოცა მეუღლეს 
გოგონა შეიშმუშნა და თვალები გაახილა… 
-რიჩი… რიჩი დაბრუნდი? მეგონა დაგკარგე…-ნამძინარევი ხმით დაიწყო ლუღლუღი და მთელი ძალით ჩაეკრა ბიჭს 
-კარგი მარ, დაწყნარდი… დამშვიდდი, მე მხოლოდ წავედი… წავედი რომ მომნატრებოდი…-თქვა და ცოტა ხნის მერე ტუჩები მიუახლოვა 
მარიმ სიამოვნებისგან თვალები დახუჭა. უსაზღვრო ლტოტვას გრძნობდა მის მიმართ და თავს ვერაფერს უხერხებდა, ეს რაღაც სხვა იყო, თითქოს პირველად კოცნიდა და ეალერსებოდა რიჩი… 
თავდაპირველად მისი ტუჩები საოცრად ნაზი იყო, ისე სათუთად კოცნიდა მარის თითქოს ეშინოდა არაფერი ტკენოდა, შემდეგ კი… შემდეგ უფრო თამამი და მომთხოვნი გახდა, მისი კოცნა კი უფრო და უფრო შთამბეჭდავი ხდებოდა… ბიჭი თავდავიწყებას მიეცა…. მას არაჩვეულებრივად ეხერხებოდა ეს…. 
რიჩმა ცალი ხელი ძლიერად მოხვია წელზე, მეორე პლედისკენ გაიწვდინა, გვერდზე მოისროლა და საწოლზე მსუბუქად მიაწვინა მთრთოლვარე სხეული, რომელიც მის სხეულზე ქმრის ხელის ყოველ გასრიალებაზე კრთებოდა, ბიჭის თითები კი ისევ განაგრძობდნენ თარეშს მის კისერზე, მკერდზე, თეძოებზე, ფეხებზე… 
გოგონას წინააღმდეგობის გაწევა არც უცდია, მხოლოდ ოდნავ ირხეოდა სიამოვნებისგან, თვალები კი ჭერზე ერთი წერტილისთვის ჰქონდა მიშტერებული, ამ წუთას, მიუხედავად შიშისა და უხერხულობისა, ყველაფერზე თანახმა იყო, ოღონდ კი მისი სანუკვარი სულ მასთან ყოფილიყო, ოღონდ კი მოესურვა, ოღონდ კი არ გაჩერებულიყო, მაგრამ თითქოს მის „გასაჭირს“ ჩასწვდა, მოულოდნელად შეუშვა ხელი 
-რამე მოხდა?-შეცბუნებულმა წამოიწია მარიმ 
ბიჭმა გაშლილ თმაზე ნაზად ჩამოუსვა ხელი 
-შენ რა კანკალებ?-გაიღიმა 
-კი არ ვკანკალებ, ვთრთი, ვცახცახებ და კიდევ მილიარდი უბედურება, მაგრამ დაიკიდე და გააგრძელე… 
-შენც, ხომ იცი რომ ახლა თუ გავაგრძელე, მერე საერთოდ ვეღარ გავჩერდები?! 
მარის გულისცემა უარესად გაუხშირდა, მთელი მისი არსება ყველაზე თამამი სურვილებით იყო გახურებული… „რაც არის, არის“ სურვილებით…. 
რიჩი ლოყაზე სათუთად ეფერებოდა, ეკრანის შუქშიც კარგად ჩანდა მისი თვალები, მარიმ მაშინ პირველად იგრძნო, ეს ის პატარა ბიჭი აღარ იყო რომელმაც პირველად შეაყვარა თავი, ის ეხლა ნამდვილი მამაკაცი იყო, რომელთან ერთადაც თავს ძალიან დაცულად გრძნობდა, რომელიც ძალიან ძალიან, თავის სიცოცოხლეზე მეტადაც კი უყვარდა, ის პატარა ბიჭი ახლა მას ნამდვილ ცოლ-ქმრულ ცხოვრებას ასწავლიდა და ამას საკმაოდ რთულად, მარისთვის გაუგებარ ენაზე აკეთებდა, რომელიც როგორც ჩანდა მას კარგად ესმოდა… 
-მარ, მე ვგრძნობ როგორ მეძახი თვალებით, როგორ მემუდარები, არ გავჩერდე… 
-მეტს ვერაფერს გრძნობ?-გახუმრება ცადა და გაიღიმა- მე მაგას კი არ გეუბნევი, გემუდარები დროზე გააგრძელე სანამ გადამიფიქრებია მეთქი და სანამ ამ კანკალს ჩემთვის ბოლო არ…. 
-გინდა ჩემთან?-უცებ თქვა მაგრამ ეს სიტყვები ისეთი ტონით იყო ნათქვამი, ნებისმიერ ქალს გაუჭირდებოდა უარის თქმა… ბიჭს თანხმობა სჭირდებოდა, თანხმობა იმისა, რომ მარი მასთან სექსის წინააღმდეგი არ იყო, თუმცა ყველაფერი ისედაც აშკარა იყო, რიჩმა ხელის ცეცებით მოძებნა ბიუსჰალტერის შესაკრავი და დიდი წვალების შემდეგ ძლივს გახსნა 
-შეკვრით ხომ ძლივს შეგიკარი იმ დღეს, გახსნა უარესი ყოფილა-გაიცინა და იმის მაგივრად რომ მარის პასუხს დალოდებოდა, შარვლის ღილების შეხსნა დაუწყო… ყოველგვარი დარცხვენის გარეშე… თამამად, თავდაჯერებულად… კიდევ ცოტაც და მარი სრულიად შიშველი აღმოჩნდა მის წინაშე, ამას რომ მიხვდა ლამის მოკვდა, ყველაზე პირველი რაც მოიფიქრა, პულტს დაწვდა და ტელევიზორი გამორთო- სინათლის წყარო დაახშო, რიჩი კარგა ხანს ტკბებოდა მარის სხეულის ფერებით შეგრძნებით… მარის ნერწყვი კინაღამ სასულეში გადაცდა… ნერვიულობისაგან აღგზნებული მკერდი, კვნესით იწევდა მამაკაცისკენ… ბიჭმა თავი დახარა და ყელზე დაეკონა… 
-მარ ღელავ?-ოდნავგასაგონად თქვა-ნუ გეშინია მე შენთან ვარ…-სურვილით ანთებულმა ისე ძლიერად მიიკრა გულზე, ლამის გონება დაკარგა გოგონამ, მის მკლავებში გამომწყვდეული ერთიანად თრთოდა. ბიჭი არ ჩერდებოდა…. კოცნიდა და ეფერებოდა, მარი ისე იყო მასთან ჩახუტებული თითქოს სადმე გაექცეოდა…. 
-იმედია ეჭვი არ გეპარება, რომ ძალიან მინდა შენთან-ზედ ყურთად უჩურჩულა ბიჭმაა 
-არა არ მეპარება-ჩურჩულითვე გაიმეორა მარიმ 
ბიჭმა გაიღიმა და კვლავ განაგრძო ტუჩებით ხეტიალი ცოლის ყელ-კისერზე, მკერდ-მუცელზე, თან ორივე ხელით ტანსაცმელს იხდიდა, რომ დრო არ დაეკარგა… 
მოულოდნელად შარვლის ჯიბიდან პატარა შეკვრა ამოაძვრინა…. პრეზერვატივი… 
-მათხოვარო იცოდი არა, რომ დაგთანხმდებოდი-გაიღიმა მარიმ 
-აჰა…. 
მერე ყველაფერი ისე უცებ მოხდა… და მარის რაღაც ეტკინა სხეულში, იმდენად მოულოდნელი იყო ეს რომ ამოიკივლა, რიჩიც მაშინვე გაჩერდა 
-რა მოხდა ჯერ ხომ არ დამიწყია?-იკითხა შეშფოთებულმა 
-ვაიმე, მორჩა, აი, ახლა დავკარგე ქალიშვილობა 
-ბრავო, ბრავო, რა ვქნათ არ აღვნიშნოთ?-დაიწყო სიცილი 
-ღადაობისთვის მცხელა ახლა მეე? გააგრძელე თუ გინდა 
-რაო, ხო არ მოგეწონა? 
-გადავირიე ისეთი მაგარი იყო-გაბრაზებით თქვა მარიმ და ბალიშზე მიესვენა 
მერე ითვლიდა წამებს, წუთებს, საათებს… არა და არ დამთავრდა…. საშიენლი წუთები იყო მის ცხოვრებაში, შეშლილი სახით ითმენდა ყველა ტკენას, რიჩის ყველა შეხება კი ჭკუიდან შლიდა ისე აღიზიანებდა და მერე როგორც იქნა რიჩი რომ მოშორდა მარის სხეულს და კმაყოფილმა ამოსუნთქვის მერე გახარებულმა თქვა-გავათავეო, მარის გულის რევის შეგრძნებამ წამოუარა, ცოტა ხანი ითმინა, მაგრამ მერე ეს ყველაფერი გაუსაძლისი რომ გახდა სააბაზანოში გავარდა და ყველაფერი კანალიზაციაში ჩაუძახა, რასაც კი ვახშამზე ბედნიერება ხვდა წილად მისი კუჭის მიკროფლორას ახლოს გაცნობოდა. გარეცხილი ტანსაცმლის კალათზე პიჟამოები ეწყო, ქვედატანის ჩაცმა ძლივს მოასწრო თეძოებზე ზეწარშემოხვეულმა მეუღლემ რომ შემოაკითხა შეშფოთებულმა 
-მარუ რა დაგემართა? 
მარიმ შიშველი მკერდი ხელით დაიფარა, ნიჟარის გვერდით ჩაიკეცა და ტირილი დაიწყო. 
-ჰეი, ჰეი, ჰეი… რა გჭირს? მე გაწყენინე?-ჩაიცუცქა მის წინ 
მარი არაფერს ამბობდა,სლუკუნებდა მარტო 
-მარ დაწყნარდი და რა დაგემართა მითხარი, მასეთი ცუდი ვიყავი?!-ბიჭი უკვე მის წინ იჯდა ფეხმორთხმული 
-შენ, რომ მითხარი არ იქნება ისეთი როგორც გგონიაო?! იმაზე უარესი იყო რასაც ვფიქრობდი, რომ მახსენდება ეხლაც მაკანკალებს.. 
-ძალიან გტკიოდა?-შუბლი შეიჭმუხნა ბიჭმა-მაპატიე რა…. ვერ მითხარი მერე? 
-შენ ხომ თქვი ვეღარ გავჩერდები მერეო… შენ არ გაგიტეხე თორემ ტკივილმა ლამის გამაგიჟა… 
-ჩემი სულელი… მაპატიე რა… გეფიცები- ხელი ასწია-სამი დღე აღარაფერს ვიტყვი მაგ თემაზე, ეგ კაცებმაც ვიცით რომ სანამ არ შეხორცდება არ უნდა მოგეკაროთ, შენ ის თქვი სისხლი ბევრი ხომ არ წამოგივიდა? 
-არა ცოტა, იმედია ზეწარი არ დაისვარა…-ცრემლები მოიწმინდა და გაღიმება ცადა 
-ხო, მეც ვიგრძენი, რაღაცას გეტყვი ოღონდ ცუდად არ გახდე კარგი?… იცი როგორი სიფრფანა იყო? ერთი შეტევის მერე გაიხა-დაიწყო სიცილი 
-კაი რა… ჩემი გაგიჟება გინდა? 
-ოქეი გავჩერდი… გინდა დილით ექიმთან წავიდეთ? 
-აუ ეხლა იმან უნდა მიფათუროს ხელები? ამდენს ვერ გადავიტან… 
-კაი ეხლა, რა დაგემართა ამდენს გაუძელი და ეგ არაფერი იქნება ამასთან… 
-ოღონდ კაცთან არა… 
-ხო აბა რა, კაცთან არც მე შეგიშვებ, ვერ გაგწირავ მაგისთვის 
-ნუ დამცინიხარ! 
-კაი წამო, დავწვეთ-ხელი მოკიდა და წამოაყენა 
-მეზიზღები!-ადგა მარიც 
ბიჭმა ხელი გადახვია, და შეამჩნია რომ მარი „გაჩაჩხული“ მიყვებოდა 
-მარ რატომ დადიხარ ასე უცნაურად? 
-ყველაფერი მტკივა და მეწვის იქ… 
-ჩემი საწყალი, მიყვარხარ მარ!-აკოცა თავზე 
-მე კიდევ მძულხარ, შეხედე რა დღეში ჩამაგდე. 
მარიმ ბიჭს ზურგი აქცია და საბანში გაეხვია, არ მომეკაროო კი გააფრთხილა, მაგრამ რიჩი რომ ჩაეხუტა მაინც ესიამოვნა და მთლიანად მიენდო მას…
  

ემოციები ..

ადამიანისთვის არც თუ ისე უჩვეულოა ტყუილი და მას ჩვენ ყოველდღიურ ცხოვრებაში ხშირად ვიყენებთ. სტატისტიკამ აჩვენა რომ ადამიანი საშუალოდ 10 წუთიან საუბარში მინიმუმ 3 ტყუილს ამბობს ხოლო ყოველი ტყუილის შემდეგ სავარაუდოდ იგი იყენებს 2-3 ტყუილს რათა პირველი ტყუილის დაცვა შეძლოს. მიუხედავად იმისა თუ რას ვამბობთ ჩვენ, ამ დროს განცდილი ემოციები აუცილებლად გამოისახება ჩვენ სხეულზე სხვადასხვა სახით, განსაკუთრებით კი ტყუილის შემთხვევაში. ამ ტყუილის შესამჩნევად პირველ რიგში საჭიროა ვიცოდეთ თუ როგორ იქცევა ესა თუ ის ადამიანი, რაც დაგვეხმარება ცვლილებების შემჩნევაში. მსგავსი რამის დადგენის ერთ-ერთი ფაქტორია ხმა ანუ რამდენად შეცვლილია ხმის ტემბრი და ტონი ადამიანთან საუბრისას, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ მოსაუბრე იტყუება. შეიძლება იგი იტყუებოდეს, ან უბრალოდ ინტერესს გამოხატავდეს.
მეორე რაზეც უნდა გაამახვილოთ ყურადღება ესაა სახე. სახე ერთ-ერთი საუკეთესო გამომხატველია ადამიანის ემოციებისა. ადამიანის საახისთვის დამახასიათებელია შვიდი ძირითადი ემოცია: სიხარული, გაოცება, ბრაზი, ზიზღი, მოწყენა, შიში და უკმაყოფილება. ესაა ის შვიდი ძირითადი ემოცია რომელსაც ადამიანის სახე გამოხატავს. მოდით განვიხილოთ თითოეული მათგანი.

უკმაყოფილება არის ერთ-ერთი იმ ემოციათაგან, რომელსაც უნდა ერიდო. უკმაყოფილება გამოიხატება ტუჩის ცალი მხრის მაღლა აწევთ. იგი შეიძლება იყოს, როგორც მარჯვენა ისე მარცხენა მხარეს და იგი ტოვებს ირიბი ღიმილის შთაბეჭდილებას. ემოცია წამოიჭრება არა მხოლოდ მაშინ, როდესაც თქვენ ამ ადამიანს დაუსვამთ კითხვას ან ეტყვით ისეთ რამეს, რაც მასში იწვევს უკმაყოფილებას, არამედ ეს ემოცია შეიძლება ნიშნავდეს უკმაყოფილებას საკუთარი თავს შესახებ, მაგალითად თუ მას გაახსენდება ისეთი რამ, რაც მასში მსავს ემოციას იწვევს.

 

სიხარული…

სიხარული არის ერთ-ერთი ყველაზე მარტივი ემოცია და მისი მახასიათებელია ღიმილი. ღიმილი იყოფა ორ ნაწილად: პირველი მათგანი წარმოადგენს ტუჩის უბრალო მოძრაობას რომლის დროსაც მისი კუთხეები ზევითკენ იწევა, რაც მარტივი საკონტროლებელია და მარტივად შეიძლება იგი ცრუ იყოს, ხოლო ეს რომ თავიდან ავიცილოთ საჭიროა დავაკვირდეთ ლოყებს და თვალის გარშემო ადგილს. თუ ლოყები ზევით აიწია და თვალების გარშემო ადგილები დანაოჭდა მაშინ ეს ღიმილი ნამდვილია, მაგრამ ცრუ ღიმილიც არ ნიშნავს ტყუილს და იგი უბრალოდ ზრდილობიან ჟესტად შეიძლება ჩავთვალოთ.
ზიზღი

ზიზღი არის ძალიან ცუდი ემოცია, შეიძლება ითქვას ყველაზე ცუდიც კი რომელიც შეიძლება იმ ადამიანის სახეზე დაინახო ვისთანაც გაქვს კონტაქტი. ზიზღს ახასიათებს ის, რომ ამ ემოციისას ყველაფერი მიემართება წარბებს შორს წერტილისკენ, ესენია ცხვირი, წარბები და ტუჩი, მაგრამ ფარულ ზიზღს შეიძლება არ ახასიათებდეს ყველა ეს მოძრაობა ერთდროულად და შეიძლება დაფიქსირდეს უბრალოდ ტუჩის ზევით აწევა ან წარბების ერთმანეთთან მიახლოება – ესაა ფარული ზიზღი. ზიზღის დანახვა არ ნიშნავს იმას, რომ ადამიანი თქვენ მიმართ განიცდის ამ ემოციას. ზიზღი შეიძლება მიმართული იყოს ცუდი მოგონებებისკენ ან შეიძლება იყოს გარემო ფაქტორების ბრალი, შესაბამისად ეს ემოცია შეიძლება შეამჩნიოთ იმ შემთხვევაშიც თუ მოსაუბრესთან ახსენებთ მისთვის რაიმე არასასურველს.

გაოცება….

გაოცება არის ემოცია, რომელსაც ახასიათებს ერთი განსაკუთრებული რამ – მისი ხანგრძლივობა არ უნდა იყოს ერთ წამზე მეტი, წინააღმდეგ შემთხვევაში იგი ხელოვნურადაა გამოხატული. გაოცებისას წარბები იწევა მაღლა, რასაც შეიძლება ასევე მოყვეს პირის გაღებაც, მაგრამ ძირითად შემთხვევაში ეს ემოცია მხოლოდ წარბების ზევით აწევით შემოიფარგლება. ასევე წაბების აწევა იწვევს თვალის გარშემო სივრცის გაფართოებას, რაც ასევე გაკვირვებას ახასიათებს.

მოწყენა

ამ ემოციის გამოხატვისას მთავარი ყურადღება უნდა მივაქციოთ ტუჩების კუთხეებს, ნებისმიერ შემთხვევაში კუთხეების დახრა მოწყენას გამოხატავს, რაც ნიშნავს იმას, რომ ადამიანი სევდას განიცდის. ამ ემოციას ასევე ახასიათებს ქუთუთოების მოდუნება, რომლეს დროსაც თვალის არე არის შევიწროვებული. ასევე მოწყენის ერთ-ერთი დამახასიათებელი ფაქტორია ირიბი წარბები, რომელიც შეიძლება ძნელი შესამჩნევი იყოს.
ბრაზი
ბრაზის ერთ-ერთი დამახასიათებელი თვისებაა შეკრული წარბები, როდესაც წარბები ერთმანეთთანაა მიახლოებული და ქვევითკენაა მიმართული. ბრაზის დროს ადვილი შესამჩნევია ქვედა ტუჩი, რომელიც წინ არის წამოწეული და მკვეთრადაა გამოკვეთილი.

შიში

შიშისას ადამიანის წარბები ზევით არის აწეული და ერთმანეთთან არის მიახლოებული. წარბებთან ერთად იწევა თვალის ზედა ქუთუთოც, ხოლო პირი მიმართულია უკანა მხარეს – ყურებისკენ. შიშის დროს ასევე შესაძლებელია მისი დაფარვის მიზნით სახეზე აღიბეჭდებოდეს ღიმილი, მაგრამ ზემოთ მიმართული და მიახლოებული წარბები საწინააღმდეგოს ამტკიცებენ.

ეს არის ის შვიდი ძირითადი ემოცია, რომელიც შეიძლება შევამჩნიოთ ადამიანის სახეზე, მაგრამ არა მარტო სახეზე შეიძლება გამოიხატოს ემოცია, იგი ასევე შეიძლება გამოხატული იქნას რაიმე მოძრაობით ან ჟესტით.

 

სირცხვილი

სირცხვილის ემოციის გამოხატვის რამოდენიმე სახე არსებობს, მაგრამ ძირითადად იგი ხელის ან ხელების სახეზე აფარებით გამოიხატება, რაც ნიშნავს ადამიანის ნერვიულობას და სირცხვილს.

“შუა თითი”

“შუა თითი” არის კარგად შენიღბული ჟესტი და მისი დანახვა ხდება იმ დროს როდესაც ადამიანი “თითის” ადრესატზე საუბრობს. ეს ჟესტი არაპირდაპირია და ამ დროს ეს ადამიანი თითს ისმევს წარბზე ან ტუჩზე და ა.შ. ეს ჟესტი გამოხატავს უარყოფით დამოკიდებულებას ადრესატის მიმართ.

სიჩუმე

 

From.. http://www.ucnauri.com 

კომუნიკაციის სახეები

არსებობს კომუნიკაციის 3 სახე: ვერბალური, არავერბალური და პარავერბალური. პროცენტულად ეფექტური კომუნიკაციისთვის მნიშვნელოვანი ფაქტორები შემდეგნაირად ნაწილდება: 7%-რა სიტყვებს ვიყენებთ, 30%- როგორ ვიყენებთ და 63% მოდის არავერბალურ ნაწილზე, რადგან 70%-ს ადამიანი თვალით აღიქვამს.

ეს მონაცემები მიუთითებს არავერბალური ურთიერთობის, ჟესტის, მიმიკის დიდ მნიშვნელობაზე. მისი თავისებურება ისაა, რომ იგი ეყრდნობა არაცნობიერ იმპულსებს და მეტად სანდოა, ვიდრე ურთიერთობის ვერბალური არხები.
სხეულის ენის სირთულეს ისიც წარმოადგენს, რომ სხვადასხვა ქვეყანაში და კულტურაში ჟესტები სხვადასხვაგვარად აღიქმება. ამიტომ, როდესაც ბიზნესით, ან სხვა ისეთი საქმიანობით ხართ დაკავებული, რაც სხვა ქვეყნის წარმომადგენლებთან ურთიერთობას მოითხოვს, უნდა იცოდეთ რამდენიმე ძირითადი ჩვეულება. მაგალითად:
• თვალით კონტაქტი იაპონიაში უხეშობად ითვლება.ისინი უმეტესად დაბლა- ფეხსაცმელზე ან ჰაერში იყურებიან, ამიტომ ეცადეთ მათ არ მიაშტერდეთ.
• ა.შ.შ-ში და სხვა ქვეყნებშიც ნული(მიღებული საჩვენებელი და ცერა თითით), მიუთითებს იმაზე, რომ ყველაფერი კარგადაა, იაპონიაში ფულს ნიშნავს, ხოლო პორტუგალიაში უკადრისი ჟესტია.
• თუ გერმანელი წარბებს ზევით წევს-იდეით არის აღფრთოვანებული, იგივე ჯესტი ინგლისში სკეპტიცისმს ნიშნავს.
• აფრიკაში სიცილი სულაც არ ნიშნავს მხიარულებას. იგი ზოგჯერ განცვიფრებას გამოხატავს და დაბნეულობასაც.
• ევროპაში ზეაწეულიცერა- ტაქსის მოხმობაა, ძველ რომში- გლადიატორის შეწყალებას ნიშნავდა, ხოლო დღეს მოწონების გამომხატველი ჟესტია.
• ჩერჩილის საყვარელი ჟესტი-საჩვენებელი და შუა თითის ზეაღმართვა( ბევრ ქვეყანაში “გამარჯვებას” ნიშნავს, ინგლისში გაგიბრაზდებიან, რადგან ასწლიანი ომის დროს ამ ორ ძირითად თითს აჭრიდნენ და ამ ჟესტის ჩვენებით დასცინოდნენ.
სხვადასხვა ქვეყანაში ხელის ჩამორთმევაც თავისებურია:
• აზიაში პარტნიორების შეხვედრისას არ არის მიღებული ძლიერ და დიდხანს ხელის მოჭერა.
• დასავლეთ ევროპელები და ამერიკელები ვერ იტანენ უსიცოცხლო, მოდუნებულ, უხალისო ხელის ჩამორთმევას.
• კემბრიჯში ხელის ჩამორთმევა, სტუდენტებს შორის, წელიწადში მხოლოდ ორჯერაა მიღებული, სასწავლო წლის დაწყებისა და დამთავრების დროს.
განასხვავებენ ხელის ჩამორთმევის 3 ძირითად ტიპს:
1. უპირატესობის დემონსტრირება,ძალაუფლების გამომხატველი(ხელისგული მიმართულია ქვევით);
2. დამთმობი, მორჩილი (ხელისგულებით ზევით);
3. თანასწორუფლებიანი (ხელისგულები-ვერტიკალურადაა).
„ფაქტნიუსი“ გარკვეული დროის მანძილზე ქართვულ პოლიტიკურ სპეწტრს აკვიორდებოდა და მამათი ჯესტებ-მიმიკის საგულდაგულოდ შესწავლას ცდილობდა:
მიხეილ სააკაშვილის თითის ქნევა უნდა გავიგოთ როგორც მუქარა. ამ დროს იგი თავის სტატუსს უსვამს ხაზს და გვაშინებს.

პიჯაკის ილების გახსნა მიუთითებს, რომ გახსნილია და გაუხარდა შენი ნახვა.
ირაკლი ალასანიას ახასიათებს საუბრისას წარბების აწევა, რითაც ის თავის სტატუსს უსვამს ხაზს, აფიქსირებს თავის პოზიციას და, თითქოს გაიძულებს,რომ ეს აუცილებლად უნდა დაიჯერო.

ხოლო ჯიბეში ერთი ხელის ჩადება-ნახევრად დახურულობისკენ მიგვითითებს.
ნინო ბურჯანაძის რკინის ლედობა, შეიძლება მხოლოდ ერთი ჟესტით დაიმსხვრეს, რადგან მას ახასიათებს ღიმილი მხოლოდ ტუჩებისა და პირის არეში,ხელოვნური ღიმილი ტყუილის ნიშანია, ანუ შენს მოტყუებას აპირებს. სკამზე მიწოლა იმას ნიშნავს, რომ რესპოდენტი საკმაოდ კარგად იცნობს იმ საკითხს, რაზეც უნდა ესაუბროთ და აპირებს პასუხი გაწელოს.
ყველაზე საინტერესო მისი ხელის ჩამორთმევაა. თუ მისი ხელი თქვენს ხელზე ზევიდან მოექცა, ეს ნიშნავს, რომ თავიდანვე ხაზს უსვამს თქვენზე უფროსობას. თუ ორივე ხელით მოგესალმათ და თქვენი ხელი მოიქცია, არ გეგონოთ, რომ სითბოს გამოხატავს, პირიქით, გეუბნება, აღარაფერი გამოგივა, შენზე დიდი ვარ რანგით და რასაც გეტყვი უნდა დაიჯეროო.
ხელის ნაწილობრივი ჩამორთმევა(თითებით) კი იმას მიანიშნებს, რომ მორიდებულია და თან ეშინია.

• ქვემოთ ჩამოთვლილია რამდენიმე მიმნიშნებელი, რომელთა საშუალებითაც შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ სხვები გვეთანხმებიან:
ხელები მაგიდაზე უდევთ გაშლილ მდგომარეობაში; ხელისგულები ღიაა; თავი პირდაპირ აქვთ მიმართული; თავს გიქნევენ; ფეხები ერთმანეთისგან დაშორებული აქვთ; ხშირად იღიმიან; ჟაკეტის/ქურთუკის ღილებს შეიხსნიან. ეს მეგობრულობის
ისე ქალბატონი ნინო უცხოელ კოლეგებს გამუდმებით ასე ესალმება
და თქვენთან თანამშრომლობის სურვილის მაჩვენებელია; ხელები გაშლილია- ეს გულწრფელობის მანიშნებელია.
• ინტერესი:
ინარჩუნებს თველებით კონტაქტს ურთიერთობის მთელი დროის 60%-ზე მეტხანს; რაც უფრო ფართოდ გახელილია თვალი, მით მეტია ანტერესი; ზოგადად, ადამიანი თვალებით კონტაქტს უფრო მეტხანს ინარჩუნებს, როდესაც უსმენს, ვიდრე, როდესაც ლაპარაკობს; თავი მიმართულია პირდაპირ; თანხმობის ნიშნად თავს იქნევენ, რაც იმის მანიშნებელია, რომ ყურადღებით ისმენენ; ფეხის წვერი მოსაუბრისკენაა მიშვერილი; ხშირად იღიმიან, მაგრამ, საყურადღებოა ის, რომ ყველა ღიმილი ინტერესს არ ნიშნავს. გახანგრძლივებული ღიმილი არაა ნამდვილი. ის გვიჩვენებს თავაზიანობას, მაგრამ არა მეგობრულობას.
• მიმნიშნებლები, რომელთა საშუალებითაც ვხვდებით, რომ ადამიანები ფიქრობენ:
ნიკაპს ისრესენ-ეს ნიშნავს, რომ ისინი აანალიზებენ რაღაც საკითხის დადებით და უარყოფით მხარეებს; იხსნიან სათვალეს და წმენდენ, ან ჩარჩოს ნბოლოს პირში იდებენ (ეს შეიძლება იმასაც ნიშნავდეს, რომ მათ უფრო მეტი ინფორმაცია აინტერესებთ და მზად არიან მოსასმენად); ცხვირის ძვალს(კეხის ადგილს) ისრესენ; ხელის გული ნიკაპის ქვეშაა ამოდებული, ცერა თითი კი ლოყაზეა გადაჭიმული, დანარჩენი პირთანაა თავმოყრილი. ასეთ მდგომარეობაში მყოფი ადამიანი უმეტესწილად რაღაცას ან ვიღაცას აკრიტიკებს; დადის თავდახრილი,ხელები ზურგს უკან. ასე მოსიარულე ადამიანი სწუხს თავის პრობლემებზე და მათი გადაჭრის გზებს ეძებენ.
თუ ადამიანს საგნები სხეულის პირდაპირ უჭირავს, მაგ. ყავის ფინჯანი,ხელჩანთა და მსგავსი საგნები, ე.ი. ეს პიროვნება მორცხვი და თავშეკავებულია, მისი მოქმედება კი გამხატავს იმას,რომ იგი იმალება საგნების უკან.
საათის ხშირ-ხშირი შემოწმება მობეზრების ნათელი ნიშანია, განსაკუთრებით თუ ვინმეს ესაუბრებით. ასევე ცუდი ჟესტია ფრჩხილების კვნეტა საუბრის დროს.
თუ გსურთ, რომ ვინმეს აგრძნობინოთ, რომ იგი არ მოგწონთ(ან მისიიდეები), დაწვრილებული თვალებით უყურეთ საუბრის დროს. ეს მოღუშულ და გაღიზიანებულ გამომეტყველებას მოგცემთ.
ასევე ცუდი ტონის მანიშნებელია თუ ადამიანებს ძალიან მიუახლოვდებით. ისინი თავს არაკომფორტულად იგრძნობენ და შესაბამისად მათ კეთილგანწყობასაც ვერ მოიპოვებთ. ყველა ადამიანს გააჩნია პერსონალური სივრცის შეგრძნება, რომლის დარღვევის შემთხვევაშიც გამოიწვევთ მათ გაღიზიანებას.
როგორც წესი, ქედმაღლობასა და სიამაყეს გამოხატავს დოინჯშემორტყმული პოზა. ასეთი ჟესტი მხოლოდ სამეგობროში შეგიძლიათ გამოიყენოთ და არავითარ შემთხვევაში საქმიან შეხვედრაზე.
როდესაც მოსაუბრეს არ უყურებთ პირდაპირ, ეს მიანიშნებს, რომ თქვენ ან არ გსიამოვნებთ მასთან ურთიერთობა, ან არ გაინტერესებთ რასაც გეუბნებათ. საინტერესო და სახალისო საუბრის დროს მოსაუბრეები ერთმანეთის მიმართ სწორ და პირდაპირ პოზიციაში დგანან.
გამოცდილებით ცნობილია, რომმოლაპარაკებებისას წარმატებას აღწევენ გახსნილი პიჯაკებით მოსაუბრე პარტნიორები.
ის, ვინც ცვლის გადაწყვეტილებას მოსაუბრის სასარგებლოდ, როგორც წესი, ავტომატურად იხსნის პიჯაკს.
ტყულის მათელი ნიშანია ხელოვნური ღიმილი. ჭეშმარიტი ღიმილი თვალის კუთხეებამდე აღწევს და სახის გამომეტყველებას მთლიანად ცვლის. ხელოვნური ღიმილი კი მხოლოდ პირსა და ტუჩებს მოიცავს.
ტყუილის პრობლემა ისაა, რომ ჩვენი არაცნობიერი მუშაობს ავტომატურად, ჩვენგან არაცნობიერ ჟესტებსა და მოძრაობებს შეუძლიათ გაგვცენ. ტყუილის დროს ჩვენი ქვეცნობიერი გამოყოფს ენერგიას, რომელიც მჟღავნდება ჟესტებში იმის საწინააღმდეგოდ რასაც ჩვენ ვამბობთ.
საუბრის დროს სახეზე შეხება, განსაკუთრებით ცხვირზე, სიცრუის ფართოდაღიარებული გამოხატულებაა, ასევე, პირზე ხელის აფარების დროს, მოსაუბრე ყველაზე ხშირად ტყუის.
როცა ადამიანი ხელებს იმტვრევს, ის შექმნილი სიტუაციიდან გამოსავალს ეძებს.
როცა თითები თითქოს „ეთამაშებიან“ ერთმანეთს, ნერვიულობაზე, შებოჭილობაზე,მღელვარებაზე მიუთითებს.
ხელების ფშვნეტა აგრესიულობის ნიშანია.
საყელოს ხშირი სწორება- ეჭვიანობა, რომ მისი ტყუილი გაშიფრეს.
სიგარეტის ხშირი ჩაქრობა-ნერვიული ბუნება.
სიგარეტის კვამლის ზევით გაშვება- სიტუაციის დადებითად შეფასება.
ბოლი ქვევით- სიტუაციის უარყოფითად შეფასება.
თვალის ხშირი ხამხამი- ტყუილს.
გადაჯვარედინებული ხელები თავდაცვის პოზაზე მიუთითებს.
ჩამოყრილი მხრები- დაბალ თვითშეფასებაზე.
ფეხის ფეხზე გადადება- გიმალავთ ინფორმაციას.
თუ ხელი ჯიბეშია, დიდი თითით გარათ, მიანიშნებს ძლიერ ხასიათზე.
თუ პარტნიორი პირს იფარავს თითებით- ფრთხილობს ზედმეტი არ თქვას.
თუ ხელები მუხლებზე უწყვია- მერყეობს.
ხელებს ჯიბეებში მალავს-გულჩათხრობილია და ჯიუტი.
მუშტებს კრავს-ბუნებით მიმთვისებელია.
ხელებს გულზე იკრებს-იცავს თავის შინაგან სამყაროს.
მიტყუპებული ხელისგულები-შინაგანი დაძაბულობის დაფარვა.
მუდმივად გაშლილი ხელები კონტაქტურობისა და გულღიაობის მანიშნებელია.
ხელის ხელზე დადება პასიურობის ნიშანია.
ცერა თითის სხვა თითებით დაფარვა-პიროვნული სისუსტის.

საინტერესოა თითების სიგრძე და ხელისგულის ფორმაც:
თბილი და მშრალი ხელები, ოთხკუთხა ფორმის-ძლიერი და გაბრდული, დამოუკიდებელი და რეალისტი;
ვიწრო ხელისგული, თითები-გრძელი -იდეალისთი, დასვენება მისთვის დისკომფორტია;
პატარა და მრგვალი ხელები- ყოველი წუთით ცხოვრობს,ენერგიით სავსე, მხიარული და თავგადასავლების მოყვარე;
ცივი და სველი ხელები, თითები- მოკლე- მშვიდი ცხოვრება ესაჭიროება, უყვარს, როცა მასზე ზრუნავენ და იცავენ.
რაც უფრო გრძელია თითები, მით მეტად გამოხატავს სამყაროს შეცნობის, გაგების სურვილს. მოკლე თითები კი გვიჩვენებს აქტიური ცხოვრების აუცილებლობას;
ნებისმიერ თითს ადამიანის ხასიათის რომელიმე თვისებას უკავშირებენ:
საჩვენებელი- მბრძანებლობის სიყვარული;
შუათითი- ბედი;
არათითი- კულტურა, ხელოვნების სიყვარული;
ნეკა-ინტუიცია;
ცერი- ნებისყოფა.
თუ საჩვენებლის და არათითის სიგრძე ტოლია, ადამიანი დიდებისმოყვარეა, ოცნებასაც ისრულებს;
თუ საჩვენებელი არათითზე მოკლეა, ჯიუტი და პატივმოყვარეა, კამათისას ფეთქდება და გინება, ლანძღვა იცის.
თუ საჩვენებელი შუათითის ტოლია, იგი ტირანია, თუმცა საუკეთესო ხელმძღვანელიც.
თუ თითი სწორია, იგი დამოუკიდებელია, ამბიციური, ოღონდ ზომიერად.
საჩვენებელი შუათითისკენ გადახრილი- ოჯახისა და ტრადიციების მოყვარული.
შუათითი ძალიან გრძელია, აქვს მიდრეკილება მისტიკისადმი.
ძალიან მოკლე შუათითი- უწესრიგო, მომთაბარე;.
სწორი, ლამაზი არათითი ხელოვნების მიოყვარულებს აქვთ.
მოკლე არათითი- პრაქტიკოსებს.
ლამაზი და სწორი ნეკა-კარგი ინტუიცია, მჭერმეტყველი და ნიჭიერი.
არათითი გადახრილი ნეკასკენ-სხვისი ცხოვრებით ცხოვრობენ(მასწავლებლები, ექიმები).
თითქმის არათითის სიგრძე ნეკის მქონე ადამიანები ძალზედ კარგი პიროვნებები არიან.
მოკლე ნეკი- იმპულსური, სიცოცხლისუნარიანი.
ცერი ადამიანის ნებისყოფას აღნიშნავს.
თუ ცერი ძალზედ მოკლეა-უნებისყოფო, საკუთარი ვნებების მონაა.
გრძელი- მტკიცე ნებისყოფის.
ძალიან გრძელი-საკუთარ სისუსტეებს უმკლავდება და სხვებსაც ეხმარება.
ნორმალური ცერი, საჩვენებელი თითის პირველი ფალანგის ნახევარს უნდა უტოლდებოდეს.
თუ ცერი ხელისგულს თითქმის მიკრულია- სიძნელეებს ძლივს უმკლავდება.
როცა ცერი სრულიად დამოუკიდებელია ხელისგულისგან- ყველაზე მწვავე პრობლემებს ადვლად ართმევს თავს.
სხეულის ენა საყურადღებო ინფორმაციას შეიცავს თითოეული ჩვენგანის აზრებისა და გრძნობების შესახებ, ამიტომ მისი ცოდნა და დროული გამოყენება, ადამიანს, მოსაუბრის კეთილგანწყობის მოპოვებაში, ყურადღების მიქცევასა და ნათქვამის მკვეთრად გამოხატვაში ეხმარება.

ჩემო გოგონა.!

«ახლა ღამეა. შობა ღამე. ჩემს პატარა ციხესიმაგრეში ყველა უაბჯრო მეციხოვნემ ძილს მისცა თავი. სძინავს შენს და-ძმას. დედაშენსაც კი ჩაეძინა.შენ ისე შორს ხარ ჩემგან… მაგრამ დაე, თვალისჩინი წამერთვას, თუ ახლაც, ამ წუთს, შენს სურათს არ ვუმზერდე. ის აქ არის, მაგიდაზე, ჩემს გულთან ახლოს.შენ კი სადა ხარ? შორს, ზღაპრულ პარიზში. ელისეს მინდვრების თეატრში. დდიდებულ სცენაზე ცეკვავ. ხომ კარგად ვიცი ეს, მაგრამ მაინც, წყნარი ღამის მდუმარებაში თითქოს ცხადად ჩამესმის შენი ნაბიჯების ხმა. ვხედავ შენს თვალებს, ზამთრის ცაზე გაბნეული ვარსკვლავებივით რომ კიაფობენ. ვიცი, ამ ლამაზ სპექტაკლში ხანისგან დატყვევებული სპარსელი მზეთუნახავის როლს ასრულებ.იყავი მზეთუნახავი და იცეკვე. იყავი ვარსკვლავი და იკაშკაშე. მაგრამ თუკი მაყურებლის მადლობამ და აღტაცებამ დაგათროს, თუ მორთმეული ყვავილების სურნელებამ თავბრუ დაგასხას, განმარტოვდი სადმე კუთხეში და ჩემი წერილი წაიკითხე, ყური მიუგდე მამაშენის ხმას.მე მამაშენი ვარ ჯერალდინა! მე ჩარლი ჩაპლინი ვარ, ჩარლი ჩაპლინი!… იცი კი, რამდენჯერ დამთენებია შენს სასთუმალთან? სულ პაწია ზღაპრებს გიყვებიდი! ხან მძინარე მზეთუნახავისას, ხან ბოროტი გველეშაპისას. ხოლო როცა ჩემს ბებერ თვალებს ძილი წამოეპარებოდა, დავცინოდი მას და ასე ვეუბნებოდი:’’გამშორდი’’! მე ჩემი გოგოს ოცნებები მეზმანებიან! მე ვხედავდი შენს ოცნებებს , ჯერალდინა. ვხედავდი შენს მომავალს, შენს დღევანდელ დღეს! ვხედავდი სცენაზე მოცეკვავე ასულს, ცაზე მოფარფატე ფერიას. მესმოდა, როგორ ლაპარაკობდნენ ხალხში:”ხედავთ ამ გოგონას? ერთი ბებერი კლოუნის ქალიშვილია, არ გახსოვთ ჩარლის რომ ეძახდნენ?”ჰო, მე ჩარლი ვარ! ბებერი მასხარა. დღეს შენი ჯერია. იცეკვე! მე ფართხუნა , დაკონკილი შარვლით ვცეკვავდი, შენ პრინცესას აბრეშუმის სამოსი გმოსავს. ეგ ცეკვა და ტაშის გრიალი დროდადრო ცაში აგტყორცნის. გაფრინდი, გაფრინდი იქით… მაგრამ ხანდახან მიწაზეც დაეშვი! შენ უნდა ნახო ხალხის ცხოვრება_ცხოვრება იმ ქუჩის მოცეკვავეებისა, შიმშილისაგან დაოსებულნი, სიცივითა და სიღატაკით ათრთოლებულნი რომ როკავენ! მათი ხვედრი მეც მიწვნევია, ჯერალდინა. იმ ჯადოსნურ ღამეებში, შენ რომ ჩემს ზღაპრებთან იძინებდი, მე არ მეძინა. დავყურებდი შენს საყვარელ სახეს, ვუსმენდი შენი გულისფეთქვას და ჩემს თავს ვეკითხებოდი:”ჩარლი, ნუთუ ეს ღლაპი შენ ოდესმე გაგიცნობს?” შენ არ მიცნობ მე ჯერალდინა… იმ შორეულ ღამეებში უამრავ ზღაპარს გიყვებოდი, მაგრამ ჩემი ზღაპარი არასოდეს მიამბია… ისიც ძალიან საინტერესო ზღაპარია, ჯერალდინა. ზღაპარი მშიერი მასხარისა, ლონდონის ღატაკთა კვარტლებში რომ მღეროდა და ცეკვავდა, მერე კი … მოწყალებას აგროვებდა! აი, ჩემი ზღაპარი! მე ვიცი, რა არის შიმშილი, ვიცი, რას ნიშნავს უსახლკარობა! ეგ კიდევ რაა, მე გამოვცადე დამამცირებელი ტკივილი მოხეტიალე მასხარისა, რომლის მკერდში მობობოქრე სიამაყის ოკიანე სამოწყალოდ გადაგდებულ მონეტებს უნდა დაეშრო. მაგრამ მაინც, მიუხედავად ყველაფრისა, ცოცხალი ვარ, ცოცხლებზე კი მუდამ ცოტას ლაპარაკობენ.შენ ჩემი გვარისა ხარ – ჩაპლინი! ლამის ნახევარი საუკუნე ეს გვარი მთელს დედამიწას აცინებდა. მაგრამ ის სიცილი რაა იმასთან, რავ მე მიტირია, ჯერალდინა. სამყარო სადაც შენ ცხოვრობ, მარტო ცეკვის და მუსიკის საუფლო როდია!…… ჯერალდინა! შუაღამისას იმ დიდებული დარბაზიდან რომ გამოხვალ, დაივიწყე შენი მდიდარი თაყვანისმცემლები, მაგრამ არ დაგავიწყდეს ტაქსის შოფერს ცოლის ამბავი გამოჰკითხო. შეიძლება ცოლი ფეხდძიმედ ჰყავს და იმის ფულიც არა აქვთ რომ თავიანთი პირმშოსათვის სახვევები იყიდონ. თუ ასეა, ადექი და ჩაუდე ფული ჯიბეში. მე პროკრედიტ ბანკში ნათქვამი მაქვს, რომ ეს ხარჯები გაგისტუმრონ. სხვას კი მუდამ ყველას ზუსტად გადაუხადე! დროდადრო მეტროში ჩადი. ქალაქი დაათვალიერე, იარე ფეხით ან ავტობუსით. ხალხს დააკვირდი! ქვრივ-ობლებს შეხედე! და თუნდაც დღეში ერთხელ მაინც შენს თავს უთხარი:”მეც ერთერთი ამათთაგანი ვარ!’დიახ, შენ ერთ-ერთი იმათაგანი ხარ, ჩემო გოგონა. ხელოვნება, სანამ ცაში ასაფრენად ფრთებს უბოძებდეს ადამიანს, ჯერ ფეხებში ურტყამს… როცა დადგება წამი და იგრძნობ, როგორ მაღლდები მაყურებელზე, მაშინვე გადი სცენიდან. პირველივე ტაქსი დაიჭირე და პარიზის გარეუბნებს მიაშურე. მე კარგად ვიცნობ ამ უბნებს. იქ იხილავ მოცეკვავე ქალიშვილებს_შენსავე მსგავსთ, შენზე უფრო გრაციოზულებს, შენზე ამაყებს. შენი თეატრის პროჟექტირების თვალისმომჭრელ ელვარებას იქ ვერსად ნახავ! მათი სცენის პროჟექტორი მთვარეა.დააკვირდი, აბა, კარგად დააკვირდი: შენზე უკეთ ხომ არ ცეკვავენ? გამოტყდი, ჩემო გოგონა. ცოტას როდი შეხვდები ისეთს, ვინც შენზე უკეთ ცეკვავს, ვინც შენზე კარგად თამაშობს. და ეს გახსოვდეს:ჩარლის ოჯახში არასოდეს ყოფილა ვინმე ისეთი ხეპრე, რომ მეეტლისათვის უკმეხი სიტყვა ეთქვას ან სენის სანაპიროზე მჯდარი მათხოვრისთვის დაეცინოს… ჩარლი წავა, ჯერალდინა, და შენ იცოცხლებ… მე არ მინდა, ოდესმე სიღატაკე გამოსცადო. ამ წერილთან ერთად გიგზავნი ჩეკის წიგნაკს – ხარჯე, რამდენსაც მოისურვებ, ოღონდ გახსოვდეს: ორ ფრანკს რომ დახარჯავ, შენს თავს უთხარი, მესამე მონეტა ჩემი არ არის-თქო. იგი ეკუთვნის ვინმე სხვას, უცნობს, ვისაც ის ერთი ფრანკიც სანატრელი აქვს. მისი პოვნა არ გაგიჭირდება. საკმარისია მოინდომო და ამ უცნობ ღატაკებს ყოველ ფეხის ნაბიჯზე ნახავ. ფულზე იმიტომ გელაპარაკები, დომ კარგად ვიცი ამ დემონის მაცდური ძალა…ჯერალდინა, მე დიდხანს გამოვდიოდი ცირკში და მუდამ შიშით შევცქეროდი ბაგირზე ასულ ჯამბაზებს, მაგრამ აი, რა მინდა გითხრაჩემო გოგონა… ადამიანს ძირს, მყარ მიწაზე უფრო ადვილად შეიძლება ფეხი დაუცდეს, ვიდრე ჯამბაზს იმ ვერაგ თოკზე. შეიძლება ამ საღამოს თვალი მოგტაცოს რომელიმე ბრილიანტის ელვარებამ და მაშინ შენი დაცემა გარდაუვალია. შეიძლება დადგეს დღე და უცხო პრინცის მშვენიერმა სახემ დაგატყვევოს. იმ წუთიდან შენ უცადი მუშაითი ხარ, გამოუცდელებს კი ბაგირი მუდამ ღალატობს, ნუ გაყიდი შენს გულს ოქროსა და სამკაულისთვის. იცოდე, ყველაზე დიდი ბრილიანტი მზეა, ის კი, ჩვენდა საბედნიეროდ, ყველას ერთიანად დაგვნათის.ხოლო, როცა ჟამი დაჰკრავს და სიყვარული გეწვევა, გულით შეიყვარე შენი რჩეული…სამუშაო ძნელი გაქვს, ვიცი… სხეულს სიფრიფანა აბრეშუმის ნაჭერი გიფარავს. ხელოვნების სახელით სცენაზე შეიძლება შიშველიც გამოხვიდე, მაგრამ იქიდან კიდევ უფრო უმწიკვლო და სემოსილი უნდა დაბრუნდე…მე ბებერი ვარ და ჩემი სიტყვები შეიძლება სასაცილოდ ჟღერს, მაგრამ მაინც, ასე მგონია, შენი შიშველი სხეული იმას უნდა ეკუთვნოდეს, ვინც შენს გაშიშვლებულ სულს შეიყვარებს. რა ვუყოთ მერე, თუ ჩემი შეხედულება ამ საკითხზე მოძველებული გამოჩნდება, თუ ასე ჯერ კიდევ ათი წლის წინათ ფიქრობდნენ. ნუ გეშინია, ეგ ათი წელი ვერ დაგაბერებს… ჯერალდინა, მე მინდა რომ შენ ამ შიშველთა კუნძულის უკანასკნელი ქვეშევრდომი იყო…მე ვიცი, მამებს და შვილებს ნიადაგ ბრძოლა აქვთ ერთმანეთში. მეომე ჩემო გოგონა, ჩემს აზრებს ეომე. მე არ მიყვარს მორჩილი შვილები. და ვიდრე ამ ბარათს ჩემი ცრემლი არ დასდენია, მინდა მჯეროდეს, რომ ეს შობაღამე სასწაულების ღამეა. მინდა მოხდეს სასწაული და შენ მართლა გაიგო ყველაფერი,_ყველაფერი, რაც შენთვის მინდოდა მეთქვა.ჩარლი დაბერდა, ჯერალდინა! ადრე თუ გვიან თეთრი სასცენო კაბის მაგიერ შავებში უნდა გამოეწყო და ჩემს საფლავზე მოხვიდე. ახლა არ მინდა გული გატკინო, მაგრამ ხანდახან სარკეში ჩაიხედე_იქ მე დამინახავ. შენს ძარღვებში ჩემი სისხლი ჩქეფს. მე მინდა, რომ მაშინაც კი, როცა ჩემს ძარღვებში სისხლი დინებას შეწყვეტს, არ დაივიწყო მამაშენი ჩარლი. მე ანგელოზი არ ვყოფილვარ, მაგრამ მუდამ ვცდილობდი, ადამიანი ვყოფილიყავი. ეცადე შენც.

გკოცნი, ჯერალდინა

დაუვიწყარი დორიან გრეი.))

ოსკარ უაილდი–
დორიან გრეის პორტრეტი
წინასიტყვაობა

ხელოვანი მშვენიერების შემოქმედია.

გამოვავლინოთ ხელოვნება ისე,რომ არ ჩანდეს ხელოვანი–აი,ეს არის ხელოვნების მიზანი.

კრიტიკოსი ის არის,ვისაც ძალუძს ახლებურად ან ახალი მასალით გვამცნოს მშვენიერებით მინიჭებული საკუთარი შთაბეჭდილება.

მაღალი თუ დაბალი კრიტიკის ფორმა ავტობიოგრაფიის ერთ–ერთი სახეობაა.

ისინი,ვინც სილაზეში მახინჯ მხარეებს ჰპოვებენ,ბილწი სულის ადამიანები არიან.მათ არც მომხიბვლელობა გააჩნიათ.ეს ნაკლია….

ისინი,ვისაც შესწევთ უნარი სილამაზის მაღალ აზრს ჩაწვდნენ,განსწავლული ადამიანებია,ასეთები იმედის მომცემნი არიან.

რჩეული შეიძლება მხოლოდ იმას ვუწოდოთ,ვისთვისაც მშვენიერება მხოლოდ მშვენიერებას ნიშნავს

არ არსებობს უზნეო ან ზნეობრივად სრულყოფილი წიგნი.წიგნები ან კარგადაა დაწერილი ან ცუდად. ეს არის და ეს.

მეცხრამეტე საუკუნის რეალიზმისადმი სიძულვილი კალიბანის სიძულვილია,რომელიც საკუთარ თავს ხედავს სარკეში.
ადამიანის ზნეობრივი ცხოვრება ხელოვანის შემოქმედების ერთ–ერთი თემაა.მაგრამ ხელოვნების ეთიკა არასრულყოფილ საშუალებათა სრულყოფილ გამოყენებაში მდებარეობს.

არც ერთ ხელოვანს არა აქვს სურვილი, რაიმე დაამტკიცოს,თუმცა უდავო ჭეშმარიტებათა მტკიცებაც შესაძლებელია.

ხელოვანი ზნეობის მქადაგებელი არ არის.ზნეობის ქადაგებისადმი მიდრეკილება მიუტევებელი მანერულობაა სტილისა.

ნურც ერთ ხელოვანს ნუ დააბრალებთ ავადმყოფურ ტენდენციებს.ხელოვანს უფლება აქვს ყოველივე ასახვას.

აზრი და სიტყვა ხელოვნების საშუალებებს წარმოადგენს.

მანკიერება და სათნოება ხელოვანისთვის მასალაა. ფორმის თვალსაზირისით,ყოველგვარი ხელოვნების ნიმუშად მუსიკოსის ხელოვნება უნდა ჩაითვალოს, გრძნობის თვალსაზრისით,მსახიობის ოსტატობაა ასეთი ნიმუში.

ყოველგვარი ხელოვნება ერთდროულად ზედაპირიცაა და სიმბოლოც.

ვინც ცდილობს ზედაპირის შიგნით შეიჭრას,თავს საფრთხეში იგდებს. ისიც საფრთხეში იგდებს თავს ვინც სიმბოლოს ჩასწვდება.

ხელოვნება ცხოვრების სარკე არ არის, ის მხოლოდ მაყურებელს აირეკლავს.

თუ ხელოვნების ნაწარმოების აზრთა სხვადასხვაობას იწვევს,მაშინ ის ახალი,რთული და სასიცოცხლო რამ ყოფილა.

თუნდაც კრიტიკოსები არ ეთანხმებოდნენ ხელოვანს–ხელოვანი მაინც ეთანხმება თავის თავს.

მანამდე შეგვიძლია მივუტევოთ ადამიანს, რომელიც სასარგებლო საგნებს ქმნის, ვიდრე ის ამით აღტაცებული არ არის. ხოლო მისი ერთადერთი გამართება,ვინც უსარგებლო საგნებს ქმნის,საკუთარი ქმნილებისადმი დაუცხრომელი სიყვარულია……

ჩვეულებრივად უჩვეულო.!

დაბადებისთანავე შეიყვანეს ნიღბებით სავსე ოთახში და მხოლოდ ერთის არჩევის უფლება მისცეს.ყველაზე ლამაზად,მხიარული გამომეტყველების ნიღაბი გამოიყურებოდა,რომელიც საეჭვოდ ბევრი ეკიდა დამტვერილ კედელზე,ეტყობოდა მას არავინ იყენებდა.სიძველისგან შელახული ნივთების მიმართ მოკრძალება იგრძნო და ერთ–ერთი ნიღაბი სახეზე მოირგო. აქედან დაიწყო მასკარადი,რომელშიც ჯამბაზის როლი მიანიჭეს საკუთარი გადაწყვეტილების თანახმად.მიიხედ–მოიხედა ეუცნაურა გარემო რომელშიც პირველად მოხვდა,შემდეგ დაინახა ის, ვინც 9თვე მასზე ზრუნავდა გაუხარდა და ატირდა.ეს იყო პირველი ტირილი,რომელიც ბევრმა ნახა და ყველას აინტერესებდა.დრო გადიოდა,ჯამბაზი ნიღბის გამოყენებას სწავლობდა,ბევრჯერ მისი გადაგდებაც მოინდომა მაგრამ ისე ქონდა სახეზე მიკრული ვერანაირი მიწიერი ძალით ვერ მოიშორებდა,ამ აზრთან შეგუებულმა უფრო მეტი მონდომებით დაიყწო ინსტრუქციის კითხვა,რომელიც ნიღაბს მოყვა.მალე დახელოვნდა,ყველას უხაროდა მისი დანახვა რადგან იცოდნენ ღიმილს მოგვრიდათ,ის ხომ ბავშვობიდან მხიარულების სიმბოლოდ იქცა,ასეც იყო სადაც მივიდოდა კედლებიდანაც კისკისი მოისმოდა.ერთი ჩვეულებრივი ჯამბაზი უჩვეულოდ კარგად თამაშობდა.მან იცოდა რომ მხოლოდ სამ შემთხვევაში შეეძლო უნიღბოდ ყოფნა.1–როცა დედის გულზე აღმოჩნდა 2 როცა მარტო რჩებოდა3როცა მასკარადი მხოლოდ მისთვის დამთავრდებოდა და ოთხ ხის კედელს შორის აღმოჩნდებოდა..იმისდა მიუხედავად რომ ბევრს ფიქრობდა მასკარადი ბოლო დღეზე,მისი დაჩქარება აზრადაც არ მოსვლია.ეს დიდ სისუსტედ მიაჩნდა.სისუსტეებს კი ყოველთვის ამარცხებდა.სამი შემთხვევიდან ერთი თვითონაც არ ახსოვდა, რა იგრძნო მაშინ ყოველთვის აინტერესებდა.ერთს ელოდებოდა.მხოლოდ მარტო დარჩენისას შეეძლო მოეხსნა ნიღაბი,რადგან მაშნ ერთი ხელის შეხებით შეეძლო ამის გაკეთება და ამ შანსს ხელიდან არ უშვებდა. მარტო ხშირად რჩებოდა.დრო გადიოდა,ადამიანები რომლებიც უნიღბოდ რჩებოდნენ ჯამბაზთა,ერთმანეთს ხშირად ენაცვლებოდნენ,რითაც მას იმ გულს ტკენდნენ რომელსაც მხოლოდ სიცოცხლისთვის აუცილებელი”საგნის” როლი მიანიჭეს…ჯამბაზის გარდა არავინ ფიქრობდა მის მრავალ ფუნქციაზე..არავის უყვარდა იგ ისე რომ გაფრთხილებოდნენ და თუნდაც იმიტომ არ მოეკლათ მისი გული რომ ფეთქვის ფუნქცია არ დაეკარგა,რომელიც ასე მნიშვმელოვანი იყო სასიცოცხლოდ..ვერავინ წარმოიდგენდა როგორ სძულდა ჯამბაზს მისი როლი დაუსრულებელ კარნავალში.ის ხომ ისეთი მხიარული იყო…რამდენჯერაც სცადა კარნავალისას ნიღბის მოხსნა იმდენჯერ ნიღბიანების მსხვერპლი გახდა.მხოლოდ ერთმა გაუგო,უნიღბოდ დარჩა მის წინაშე.მერე მილოცვები,ახალი ნიღბიანები,დიდი მუცელი,ბავშვი,მისი პირველი სიტყვა,ნაბიჯი და ნიღაბი.. რომელმაც გაანადგურა ჯამბაზი თუმცა მალე შეეგუა იმ აზრს რომ უნიღბოდ გაუჭირდებოდა მასკარადზე და ესიამოვნა კიდეც შვილის არჩევანი.მან მიიღო იმაზე მეტი უაზრო მასკარადიდან ვიდრე მისმა მშბლებმა.მალე ისევ განმეორდა პირველი ტირილი,ღიმილი,სიტყვა,ნაბიჯი ნიღაბი… ოღონდ ამ ყველაფერს ჯამბაზი მესამე თაობაში ხედავდა. სულ მალე ის დღეც დადგა რომელსაც ასეთი ინტერესით ელოდა.დღე როცა მისმა გულმა ყველა ფუნქცია დაკარგა. ამ დროს იგი ზემოდან დაჰყურებდა მის ოთხ კედელში მწოლიარე,მშვიდუნიღბო,ღიმილნარევ სახეს.და ნიღაბ მოგლეჯილ დედას,რომელიც სხვებთან ერთად დასტიროდა შვილის უძრავ სხეულს.საუკეთესოები გონ დაკარგული დაჰყურებდნენ და ვერ იჯერებდნენ,უჯამბაზო მასკარადს.უაზროდ ეხსენებოდათ მის გარეშე პატივცემული ზემოთ ხსენებული მასკადარი. ახალი სახლი მოუნახეს,თბილი მიწა მიაყარეს,სანთლები დაუნთეს,ისწავლეს მის გარეშე თამაში და როცა ყველა გაიხსენებდა მას ერთხმად ისმოდა: კარგად ითამაშა თავისი როლი,მხიარული იყო….!

განუმეორებელი გურამ დოჩანაშვილი ))

გურამ დოჩანაშვილი დაიბადა 1939 წლის 26 მარტს ქ. თბილისში. მამა – პეტრე დოჩანაშვილი(ექიმი), დედა – გულნარა ემხვარი (დიასახლისი). მომავალი მწერალი იზრდებოდა ზემელზე, რუსთაველზე, სოლოლაკსა და ვერაზე. ბებია – მერი(ფაცა) კორძაია, ბაბუა – სილოვან ემხვარი (აკაკი წერეთლის დის შვილიშვილი) და ბებია – ოლღა გუსევა (მამის მხრიდან) არ აკლებდნენ მზრუნველობასა და სიყვარულს.
1946 წელს მომავალი მწერალი სასწავლებლად მიაბარეს ვაჟთა პირველ სკოლაში. მისი თანაკლასელები და უახლოესი მეგობრები იყვნენ საქართველოს ერთგული და ღირსეული შვილები: მერაბ კოსტავა, ზვიად გამსახურდია, ჯონდო მეტრეველი,ანატოლი მიქაძე, ვოვა სიხარულიძე, თამაზ გონჯუა, თემურ ცერცვაძე, გურამ სხირტლაძე. 1956 წელს მათ თავს დაატყდათ „სუკ“-ის რისხვა სამშობლოს უსაზღვრო და გულწრფელი სიყვარულის გამო. გურამ დოჩანაშვილს ბრალად ედებოდა ანტისაბჭოთა პროპაგანდა და მისჯილი ჰქონდა სამწლიანი პატიმრობა, რომელიც შემდგომ პირობითი სასჯელით შეუცვალეს.
1957 წელს ექსტერნად დაამთავრა 61-ე საშუალო სკოლა და მუსიკალური სასწავლებელი(ვიოლინოს კლასი). იმავე წელს ჩაირიცხა თბილისის ივ. ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, ისტორიის ფაკულტეტზე და აქტიურად მონაწილეობდა არქეოლოგიურ გათხრებში. უკრავდა უნივერსიტეტის ორკესტრში. 1962 წელს დაამთავრა უნივერსიტეტი. 1962-75 წლებში იყო ივ. ჯავახიშვილის სახელობის ისტორიის, არქეოლოგიის და ეთნოგრაფიის ინსტიტუტის არქეოლოგიური განყოფილების უმცროსი მეცნიერ-თანამშრომელი. მონაწილეობდა 30-მდე ქვის ხანის არქეოლოგიურ ექსპედიციაში. 1975-85 წლებში იყო ჟურნალ „მნათობის“ პროზის განყოფილების გამგე. მეთაურობდა პროზის სექციას მწერალთა კავშირში. 1985 წლიდან დღემდე კინოსტუდია „ქართული ფილმის“ მთავარი რედაქტორია. მისი პირველი მოთხრობები დაიბეჭდა ჟურნალ „ცისკარში“ 1961 წელს.
უნივერსიტეტში სწავლისას გურამ დოჩანაშვილმა გაიცნო თავისი მომავალი მეუღლე, ნათელა სეფიაშვილი, რომელთანაც იქორწინა 1964 წელს. მწერლის ცხოვრებაში განსაკუთრებული და მნიშვნელოვანი იყო 1966 წელი: დაიბადა მისი პირველი შვილი, ქეთო (7 აპრილი), და გამოიცა პირველი წიგნი, „მთის გადაღმა“. 1968 წელს მიიღეს მწერალთა კავშირში, ამავე წლის 29 მაისს დაიბადა მისი უმცროსი ვაჟი, ირაკლი, რომელიც ტრაგიკულად დაიღუპა 1990 წელს. ეს მძიმე დღეები მას სასულიერო პირებმა და უახლოესმა მეგობრებმა გადაატანინეს, რამაც განსაკუთრებულად დააახლოვა უფალთან და ეკლესიასთან, უფალმა კი მალე ის გამოუგზავნა, ვინც მისი ცხოვრება კვლავ გააცოცხლა. „ბაბუა გიჟია, იმიტომ რომ ჩემზე გიჟდება“, – ამბობს მისი შვილიშვილი, თინათინ ჭკუასელი.

ზანგურის შემოქმედებიდან…(2)

ბარები დაკეტს, ქალაქი ჩუმი,
ცარიელ ქუჩებში ძუნძულებს ავდარი;
კაშნეზე იაფი თამბაქოს სუნია
და ჩემი ოცნება, ღრუბლებო, მანდ არი!

სადღაც სიახლოვე დაირღვა ტანგოში,
ვიღაცამ უსიტყვოდ ვიღაცა დატოვა,
მგზავრები დავკარგე და ახლა ვაგონში
ყველაფრით, ყველასთვის, ყველაზე მარტო ვარ.

ფილმივით აეწყო წვიმაში კადრები,
გალუმპულ ჭადართან ლამპიონს ეძინა;
არსად პოეტები, აღარსად მხატვრები…
სამყაროს მათგან ხომ ღიმილი ეწყინა.

დღეები ერთმანეთს გვანან და არ ჯერათ,
ჰაერშიც იგივე ნოემბრის სუსხია.
ყვავილებს სუნთქვა რომ თოვლის ქვეშ ჩარჩებათ,
შენს შემოსაშვებად დავტოვებ სულს ღიად.

არ დააგვიანო ნაბიჯი ტანგოში,
წვიმაში ვიცეკვოთ, ქალაქი ჩუმია,
მგზავრები დავკარგე და ახლა ვაგონში
მარტო ვარ, იაფი თამბაქოს სუნია
………………………………………………….
შეშლილი მარშალი

მიუშვით ვნებები თავიანთ ნებაზე
ჩაიცვან ალერსის გარყვნილი ჯავშანი
და მკერდზე ამბორის ცხელ მიკარებაზე
სირცხვილით დაეწვათ გოგოებს თავშალი.

მიეცით სიყვარულს სიგიჟის უფლება,
პერანგის მკლავები დაგრძელდეს ფერებით,
დაუწყეთ კეფასთან სულს გასაუბრება
ჩურჩულზე დაბალი,მთრთოლვარე ბგერებით.

დაბანეთ ერთმანეთს წყვილებმა ტანები,
ჟინოწყურებული ამბორის ამალით.
აავსეთ ფრაზები ,სულ გამოცანებით,
უაზრო თემებით,აღგზნების დამალვით.

დაწექით იმდენად პატარა ლოგინზე,
გინდა თუ არ გინდა სატრფოზე გეძინოს.
საყვარელს უთხარიტ”მე ეხლა რომ გიმზერ,
რატომღაც მინდა ,რომ მეჩხუბო,მეწყინოს”.

იმდენად თამამდ შეეხეთ ქალის მკერდს,
შეკრთეს და მოუნდე,დააწყდეს ნერვები,
ხალხმრავალ ადგილას,ალერსი გარიკსეთ,
რომ ვნებას არასდროს დაუცხროთ ღელვები.

იფიქრეტ,ცოტაა სადი და ბოკაჩო
იმ ვნების კოცონთან,რომელსაც თQვენ აჩენთ.
შერწყმას თუ მოგინდა,ალერსი მოქაჩო,
ხუმრობით ბავშვურად ,ნაწნავი მოქაჩე.

შეხსენით გოგოებს სირცხვილის თავშალი,
მიუშვით ვნებეი თავიანთ ნებაზე,
გახდით სიყვარულის შეშლილი მარშალი,
საყვარელს ჩურჩულით აკოცეთ კეფაზე!
………………………………….
კოსმიური პირამიდა

მაქვს უცისფრესი ნაღველი, უიშვიათეს ღამიდან,
მყავს ნაგოდები ოცნებით აზრში მოკლული საცოლე
და მე არ ვიცი ამხელა მარტოობაში რა მინდა,
გაჟღენთილია ცრემლებით მთვარენალეწი საწოლი.

გამიწყდა ყველა ფერადი ურთიერთობის ძაფები,
არის მტანჯველი სიჩუმე და მე არსაით მელიან,
საფლავში გამოღვიძებულ კაცივით დავიძაბები,
როცა ოთახში სხეულებს ჩრდილები ემალებიან.

დავიმეგობრე ვარდები _ ჩემი გამხმარი ტრაური,
ყველა სურვილი დამეწვა, ყველა სურვილი ალშია.
სევდის აღლუმზე გაისმის შეძრწუნებული ხმაური,
უკანასკნელი აკორდი ჩემი ნერვების მარშია…

ნისლის ზღვიდან რიფებივით ამოყრილან სოფლები,
სადაფისფერ ღრუბლებშია მზის ბაჯაღლოს მონეტა.
ანგელოზი ემუქრება ზეცას წვიმის მოკრეფით,
გახსენება ამტკივდება გასულ სიმარტოვეთა.

ბამბის თეთრი კლავიშებით გაღიმებულ როიალს
ტუჩებს ძილში დავუკოცნი მკრთალ თითების ბალიშით,
ტვინის ნაოჭ ლაბირინთებს როცა ფიქრი მოიარს,
სურვილები ამიტაცებს შენთან ყოფნის გარეშე.

ჩემი გულის ფეთქვის ხაზი კავკასიის ქედებია
უშგულიდან ჯიხვის რქები როცა მთვარეს ენაცვლება,
ღრუბელს ჭმუჭნის ვიწრო ზეცა მზე რომ გაუმეტებია
შენი კოპის დაბღვერად და ემოციის შენაცრებად.

გადის, გადის უსასრულო წუთის, წამის საუკუნე,
საათბოთ ბაგეებზე უკოცნობა იფარება,
ვარსკვლავების დათვლილ სიას შუაღამეს დავუბრუნებ,
რომ მიყვარდა სიჭაბუკის მოწყვეტილი მიბარება.

ავახლიჩე დედამიწას მელნისფერი ოკეანე
და ნიღაბი დავამზადე _ გამჭვირვალე ტრაგედია,
მერე შენი სიზმარეთი ფეხშიშველმა მოვიარე,
თითქოს ჩემი წარმოდგენის უცნაური მაკეტია,

ავიზვირთე, ავიტალღე, ნაპირები დავარბიე,
ოქროს ქვიშა დაგისველე _ ცხელი მკერდი, პირამიდა,
ატმოსფერო კოსმოსამდე თითის აკვრით გავარღვიე,
ახლა შენი სიახლოვე _ ატმისფერი დილა მინდა.
…………………………………………
ლექსი არაფრის დიდებით

ფიქრს მინდა გავექცე არაფრის დიდებით
და ყველა მოვლენა მეჩვენოს სულერთი,
ხმაური მიყვარდეს? არაფრისდიდებით!
სიჩუმემ დამღალოს? ხომ არ გასულელდი?!

მე დამღლის მუდმივი გრძნობების გამოცდა,
განწყობა _ ფერი რომ არასდროს ეცვლება,
ტანჯვა, თუ შემთხვევით რაიმე წამომცდა
და დილა, რომლისაც რატომღაც შემრცხვება.

მე დამღლის ვიღაცა მუდმივი ხალისით,
სიცილით, რომელსაც ფინალი არ უჩანს,
ყვავილთა ქორწილის აკრძალვა მაისით,
ამ ლექსში რითმისთვის ნათქვამი ალუჩა.

მე დამღლის სამოსის მოდური შერჩევა,
სარკე _ არსებობის პირადი პასპორტი,
ჩემს მარტოობაში ვიღაცის შემჩნევა
და ის, რომ გავხდი და წელშიაც გავსწორდი.

მე დამღლის თამაში პატარა სცენაზე,
ბავშვურად მე თვითონ ცარცით რომ მოვხაზე,
სათქმელი ტკივილით მომდგარი ენაზე,
ტუჩებით გათხვრილი ამბორი ლოყაზე.

მე შემშლის: ბოდლერი, ლორკა და ედგარ პო,
ბახზე და მოცარტზე ლექსების კონცერტით,
მთვარეს გვირგვინივით ატმების ედგა რტო
და ახლა სიგარეტს _ ქალის თითს მოვწევდი.
……………………………………….ერთი მტკაველი მიწა

მტკაველზე მარხავდნენ ბავშვები მერცხალს,
ფოთლის სუდარა ტანზე ესვენა,
ეზოში ქალი თეთრეულს რეცხავს,
თვალები მასაც სევდით ევსება.

საფლავზე ეწყოთ ფერადი ქვები
და ჩამომჭკნარი ორი გვირილა,
ბავშვები _ მერცხლის ჭირისუფლები
თამაშ-თამაშში იქცნენ ტირილად.

პატარა გოგომ გაბერა ტუჩი _
მისი ფანჯრის ქვეშ ჰქონია ბუდე.
იწვა ხალისი ფეხსაცმლის ყუთში,
როგორც კუბოში, ყველანი დუმდნენ.

უმღერეს ერთად `ჟუჟუნა წვიმა~ _
მეტი გალობა ჯერ არ იციან,
კაცთან მივიდნენ და უთხრეს ცივად:
_ ჩიტი მოგვიკვდა, ლადო ბიძია!